WIEDŹMIN. Fable saądząc po części pierwszej będzie nakierowane na szerszą grupę odbiorców. Czyli będzie dosyć dziecinne. RPG ma być mroczne poruszać ważne problemy a nie bajkowe uproszczone i kolorowe. Fable 1 to jedna z najbanalniejszych RPG w jakie grałem. Ciesze się że nie wyjdzie na PC ponieważ nie zaniży poziomu gier na tą platformę. Mass Efect już to zrobił więc podziękujmy grzecznie braciom konsolowym i powiedzmy stanowcze NIE ich RPG.
Heh a kto Ty taki, że konsolowe RPG określasz mianem gier dla dzieci. Mass effect to gra świetna, tak samo jak fable ale wiedźmin też przypadł mi do gustu. Pewnie konsoli w domu nie masz i boli Cię to że nawet na tym polu gier producenci stawiają na głównym miejscu właśnie konsole. Najpierw się zastanów co piszesz bo jednak dużo osób gra w te gry i je chwali a Ty poprostu nie potrafisz w nie grac i piszesz źle o nich.

szpon w wiadomości <news:dbamhb$f35$1@inews.gazeta.plnapisał/a:

PS. Jak Ci się gry ślimaczą i masz komiks - nie znaczy, że nie masz
akceleracji - po prostu kupiłeś jedną z najmniej wydajnych kart graficznych
na rynku.


No fakt, może dziecko w wakacje zamiast iść na świeże powietrze odpaliło na
tym dooma3...

Witam. Mam 17 lat i bardzo zalezy mi na pracy z dziecmi. mowie pracy poniewaz
opieka nad dzieckiem nie polega na nakarmieniu go i zostawiwieniu go samego
sobie. Pracowalam rok temu jako pomoc wychowawczyni w domu dziecka(organizacja
wolnego czasu:gry, zabawy, wycieczki, itp.) Ponad to mam doswiadczenie w opiece
nad dzieciakami niepelnosprawnymi(od 4 lat wujek z ciocia zostawiaja mi kuzyna
kilka razy w miesiacu. dzieciak ma porazenie mozgowe 1st.). Marze o studiach
psychologicznych. Nie pale. nie pije. jestem wrazliwa osoba. z racji wieku nie
moge sie pochwalic konczonymi studiami albo duzym doswiadczeniem ale mam
nadzieje ze to nie bedzie problem. prosze o kontakt. 505758078

A mialo byc pieknie...
Wlasnie zaczynal sie 10tc,nawet imie juz wybralismy.Tak bardzo szczesliwi
zylismy tylka mysla o bobasku.Ale okazuje sie ze zycie to nie bajka,ze nie
zawsze jest tak jak chcemy.Tydzien temu dowiedzialam sie ze plod
umarl.Potwierdzilo to mnostwo badan,ryczalam dzien i noc...pytalam dlaczego
ja?Zabieg..20 minut i po wszystkim.Zostala pustka i ogromny bol w sercu.Nie
wiedzialam ze mozna tak cierpiec.Nie ma chwili zebym nie myslala o swoim
Aniolku...W niedziele poszlismy do kosciola,pech chcial ze trafilismy na
chrzest kilkorga dzieci.Nie wytrzymalam,wybieglam z placzem.Staram sie
usmiechac ale wiem ze to tylko dobra mina do zlej gry.Moze nastepnym razem
bedie lepiej.Musi byc lepiej...chyba w to wierze...

W dobie komputerow, telefonow i tanich linii lotniczych odwiedziny nie robia
problemu, dziadkowie, rodzina i przyjaciele moga sie odwiedzac wzajemnie, jesli
laczy ich bliska wiec i zalezy im na sobie to nawet odleglosc tego nie zmieni.
Jesli jednak jest inaczej to i mieszkanie w jednym domu niczego nie zmieni.
Moich tesciow i ich wnukow w Pl dzieli kilka ulic a wnukow widuja nie wiecej niz
5 razy w roku, choc ciesza sie dobrym zdrowiem, nie pracuja, maja duzo czasu i
nigdy nie poklocili sie z dziecmi.
Moim dzieciom UK daje przede wszystkim nieograniczone mozliwosci. Rodzicow rola
jest wychowywac dzieci, poszerzac ich horyzonty, pokazywac drogi, wspierac i
pomagac, rola szkoly jest pomagac uczyc kreatywnosci, nie ograniczac, otwierac
na nauke, sztuke. Mysle, ze tutejszy system choc nie doskonaly (ale takiego
chyba nie ma)spelnia zadanie, a to juz bardzo duzo. Dzieci wyksztalcone w jezyku
angielskim maja droge otwarta na calym swiecie, a nigdzie lepiej jezyka sie nie
naucza niz w krajach anglojezycznych. Dyplomy uzyskane w UK sa uznawane na calym
swiecie, byle kursy tez. Tak wiec nawet jakakolwiek edukacja tu ma sens.
Co do finansow to nie ma zludzen, zdecydowana wiekszosc z nas jest tu wlasnie z
tego powodu. Darmowa opieka zdrowotna (nienajgorsza zreszta), darmowe leki,
dostepne ceny roznego rodzaju rozrywek czy zajec (tance, karate, lekcje gry na
gitarze i cokolwiek) dotacje i pomoc panstwa dla malo zarabiajacych (dodatkowo
znizki np. kino czy basen) i wiele innych udogodnien. UK daje moim dzieciom
normalny start jakiego moje pokolenie nie mialo, a i rowiesnicy moich dzieci nie
maja.

Chciałabym być partnerem
No właśnie.
Partnerem, to znaczy jesteśmy razem, wspieramy się, solidarnie ponosimy wysiłek i koszty, dajemy z siebie wszystko na rzecz naszego związku, aby odnieść wspólnie sukces, realizując Nasze cele.

Pięknie to wymyśliłaś, a co realizujesz?

Poświęcasz się dla Niego, harujesz na Niego, utrzymujesz Go. Czy jest tak, że On, przejściowo(!) bez pracy, dba o dom, robi zakupy, sprząta, pierze, gotuje Ci, oczywiście w przerwach między kolejnymi interview i nauką języka? Czy odczuwasz partnerstwo i równy Twemu wysiłek z Jego strony? Czy może zestresowany nie ma siły wstać sprzed telewizora, aby pozbierać butelki po piwie? Ale za to, gry przyjdziesz z pracy, rzuci Ci dwa komplementy i poklepie po tyłku?

Dziewczyny, ogarnijcie się!
Jeżeli macie w domu takich mężczyzn (każdy z nas jest podobny w jakimś stopniu do chłopaka tres-magnifique), to samo na to zapracowałyście. Doceniam 30 lat poświęcenia mojej żony dla mnie, domu i dzieci. Ale nie zmieni to Jej obecnego stanu ducha, poczucia zmarnowanego życia, w którym zapominała o sobie i swoich potrzebach, bo żyła dla innych. Pamiętajcie o sobie, póki nie jest za późno.