yghhh khm khkm hrhhhh!!
Dzień dobry, kłaniam się sympatykom piłki nożnej, omówię dziś pokrótce
taktyczne aspekty gry drużyny Kostaryki na wybranym przykładzie. Będzie
to ogólna analiza, z której mogą skorzystać nasi piłkarze i sztab szkoleniowy
przed meczem z tym rywalem, choć nikt tak dobrze nie rozpozna przeciwnika
jak będący na miejscu w Niemczech a przedtem podpatrujący kostarykańczyków
przez trzy miesiące Edek Klejndinst i jego pomocnicy, korzystający z najnowszych
zdobyczy techniki.
Nie ulega żadnej watpliwości,że Kostaryka to świetny, grający urozmaiconą,
pełną nowinek piłkę nożną. W ostatnich meczach grali systemem 1-5-4-1,
modulowanym okresowo przez 1-4-4-2 i 1-4-3-3-1-1.W tym ostatnim systemie
role dwunastego zawodnika pełniła publiczność a trzynastego - trener Gujmaresz.
W systemie 1-5-4-1 trzeba zwrócic uwagę na pewne warianty ofensywne typowe
dla piłkarzy kostarykańskich hhhggkhh. Piątka graczy z inklinacjami do
kombinacyjnej gry z przodu często stosuje wariant zmodulowanego trapezu
kostarykańskiego. Polega to ,w skrócie, na tym że lewy pomocnik Morales
gra diagonalnie piłkę na prawy sektor do Rodrigeza. Ten markuje wejscie
w pole karne wiążąc fortsztopera drużyny przeciwnej z lewym obrońcą,
po czym niespodziewanie wycofuje piłkę do szpilmachera Gomeza, a ten
wrzuca kontrdiagonalny kross na lewą flankę do nie pilnowanego zawodnika
którym jest też Morales, ale nie spokrewniony z Moralesem stanowiącym
lewy dolny wierzchołek formacji trapezu, tym który inicjował ten wariant
taktyczny.
Morales chwilę przytrzymuje piłkę w swoim sektorze po czym przemieszcza
się ruchem konia szachowego o trzy sektory, co powoduje że obrońcy
przeciwnika nie mają szans złapać go na ofsajd. Po tym manewrze nie
centruje piłki w pole karne ale kieruje silną krzyżową piłkę do środka
formacji trapezu, co tworzy na powierzchni figury geometrycznej dwusieczną
kąta z odchyleniem kątowym +- 5 stopni. Tam do piłki dopada ten, jak to
mówimy w żargonie piłkarskim, wolny elektron, którym jest zawodnik Łanczope
i silnie z pierwszej piłki uderza na bramkę przeciwnika. Szansa że strzeli
nie do obrony wynosi 68 procent z ułamkami.
Tak, jest to niewątpliwie śliczna akcja ze ślicznymi przejawami kreatywności
piłkarskiej. Tą piękną kombinację w uproszczonym wariancie próbował grac
na naszych boiskach piłkarskich Motor Lublin w sezonie 1976/77.
Uczulam naszych piłkarzy i trenera Janasa na ten manewr, jest jeszcze kilka
dni na zastosowanie skutecznych kontrrozwiązań neutralizujących to zagrożenie.
Dziękuję za uwagę i do boju Polsko!