Jasne że naturalne!!! Ale gdyby trafiła mi sie deska głęboko bym sie wtedy zastanowił czy nadal mi sie podobają naturalne.
Skomentuję to tylko tak:


Naturalne. Rozmiar nie gra zupełnie żadnej roli. Ludzie nauczcie się kochać swoje księżniczki takimi jakimi one są.

A nie każda musi mieć od razu miseczkę Z ;) to oczywiście żart.

IMHO ważne jest jaka ona jest, a nie jaki ma biust i jakie są jegoż rozmiary. A tak poza tym to podstawową rolą piersi jest karmienie potomstwa, a jak nie wiecie, że w okrecie ciąży zachodzą w nim pewne zmiany to odsyłam na lekcję do szkoły... to bodaj przerabia się w którejś klasie podstawówki na tak zwanej "przyrodzie", a na pewno na biologii w szkole średniej. Wcale nie trzeba studiować medycyny, anatomii czy czegoś w tym stylu. Mówi to wam przyszły inżynier Elektroniki... ;)

Dot.: Gry i zabawy dla dzieci w różnym wieku
  Ja mam książkę 'Gry i zabawy w lesie' Hanny Będkowskiej

"

„Gry i zabawy w lesie” jest to pozycja zawierająca wiele różnorakich scenariuszy gier i zabaw edukacyjnych, które można wykorzystać podczas zajęć przeprowadzonych zarówno w lesie jak i w klasie szkolnej. Przygotowane przez autorkę propozycje „lekcji w lesie” skierowane są do uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Jest to dobry i przydatny przewodnik dla nauczycieli, leśników oraz osób prowadzących zajęcia z młodzieżą szkolną, stawiających na aktywne poznawanie otaczającej nas przyrody."

Witam,
na moment powrócę do głównego wątku i zostawię z boku mikoryzy itp.
Wraz z innymi ludźmi z Greenpeace byłem na wieży chłodniczej w Bełchatowie. I gry teraz czytam słowa o tym iż w GP są "młodzi ludzie chcący zaistnieć w spektakularny sposób" to od razu wiem, że autor tych słów nic nie wie o GP, nie zna tej organizacji, nie działa w niej i patrzy na nią przez pryzmat własnego podejścia do życia - ponieważ prawda jest zupełnie inna. Ale nie o to tu właściwie chodzi.

Po raz kolejny odnoszę wrażenie, że niektórym specjalistom od ochrony przyrody przydałaby się lekcja z ochrony środowiska jako całości, z omówieniem całej perspektywy problemów środowiskowych, bez ograniczania się do kilkuset najbliższych sezonów wegetacyjnych. (przepraszam większość przyrodników, wiem że zdecydowana większość ma imponujący ogląd na rzeczywistość i na środowisko).
Padło tu kilka słów, do których mniej więcej postaram się odnieść:
- celem akcji Greenpeace nie było powstrzymanie budowy kolejnego bloku energetycznego w BOT Bełchatow, lecz zwrócenie uwagi społeczeństwa na problem nadmiernej emisji CO2, i to się niewątpliwie udało;
- akcja miała na celu poinformowanie o tym, że polska robi zbyt mało w celu ograniczenia emisji CO2. I nie chodzi tu o wyłączanie z użytku elektrowni węglowych. Mowa była o tym, że bardzo dużo energii jest marnowane (ponad 2/3), że porównując ilość CO2 na 1 punkt PKB Polska wypada bardzo źle na tle innych krajów, że polska gospodarka jest wyjątkowo energochłonna, że nowe inwestycje energetyczne węglowe powstają w sposób wykorzystujący jedynie 40% możliwej do wykorzystania energii (reszta idzie w komin);
- Greenpeace nie namalował napisy "wiatraki start", lecz "stop CO2" - mam na myśli to, że sposobów na pozyskanie energii jest więcej niż elektrownie węglowe, atomowe, wiatrowe czy wodne. Nie zapominajmy o takich podstawowych jak ogniwa wodorowe i inne chemiczne, o fuzji jądrowej, o geotermii, o możliwości dobudowy w elektrowniach bloków ciepłowniczych (mniej energii zawartej w surowcu jest marnowane), o zmniejszaniu strat w przesyle prądu, o zmianie technik wykorzystania energii w największych zakładach przemysłowych, itp. Problem jest dużo szerszy niż atom, węgiel i wiatraki.

Może tyle ode mnie, tak tylko z grubsza, z góry przepraszam że nie pociągnę dyskusji ale obecnie bardzo rzadko mam możliwość korzystania z internetu. Pozdrawiam!

Wspominaliście, na 1. zdaje się stronie, grę Eurobusiness, dla której pierwowzorem była Monopoly. Nie wiem czy wiecie, ale nie było pierwsze pojawienie się podobnej edukacji w Polsce. E-b pokazał się chyba w połowie lat osiemdziesiątych, dokładnie nie pamiętam. Pamiętam za to, że w 1977 roku Przegląd Techniczny dołączył do któregoś swojego numeru planszową grę Dyrektorzy, w której zasady były dokładnie takie same. Była plansza z polami, które kupowano, były pieniądze (nazywały się feny - zgadnijcie skąd taka nazwa?), były sylwetki tytułowych dyrektorów (przecież nie mogły to być sylwetki kapitalistów), które należało wyciąć i usztywnić; miały swój przód i tył. Grało się w to całkiem fajnie, kto grywał w E-b czy Monopoly ten wie, ale... powiedzmy, że mniej estetycznie.

Na jednym ze zdjęć zobaczyłem tangramy. Były to plastikowe figury geometryczne, które w pewnym ułożeniu wypełniały szczelnie płaskie, prostokątne pudełeczko, a w innych - tworzyło różne kształty, najczęściej przyrodnicze. W tym pudełeczku oczywiście były wzory tych kształtów do ułożenia, odpowiedzi z zaznaczonymi liniami krawędzi - również.
Podobną do tangramów grą, zabawką były pentomina. Również małe, płaskie i prostokątne pudełeczko, które szczelnie wypełniały kształtki, jako żywo przypominające te z elektronicznych tetrisów. Trochę się różniły, ale zasada ich budowy była właśnie taka. W pudełeczku także były zadania i ich rozwiązania.

Czy muszę dodawać, że tragedią w pierwszym momencie było wysypanie tych elementów z pudełeczek. Powkładać je do środka - to była wielka sztuka. Dopiero kiedy człek znalazł wśród rozwiązań to jedno, właściwe - ulga. Z czasem nabierało się wprawy.

Wspominacie Mastermind. To hicior z lat siedemdziesiątych. Wiecie, że były trzy rozmiary tej gry? Mini, którym od biedy można było grać nawet w pociągu; mini miał jednakowego kształtu pinezki: kolorowe do zagadki i odpowiedzi, czarne i białe do potwierdzeń. Standard i super były większe. W tym średnim było 6 kolorów i chyba 9 pól na odpowiedź. Największego nie lubiłem, bo miał pośrednie kolory, co mnie - niewielkiemu daltoniście - nie pozwalało weń grać. Za to w standard graliśmy często nawet na lekcjach. A kiedy byłem w wojsku, to graliśmy w to na kartce papieru, kolory zastępując cyframi. Tu mogłem poszaleć, nawet w Bardzo Super MM!

Jestem tu nowy i jeszcze chce mi się pisać. Pewnie stąd taka objętość.