Jestem w posiadaniu dwóch map, w skali 1 : 750 000, o formacie mniej więcej A2, które przedstwiają ziemie polskie z czasów Królestwa Polskiego. Niestety nie wiem z którego są roku, i przez kogo są wydane. Pierwsza ma nagłówek: Sek.V. Kraków, Lublin, Przemyśl, natomiast druga Sek.III. Wilno, Brześć Litewski, Mińsk. Obie mapy są kolorowe, poziomnice, brązowe, rzeki niebieskie, drogi czerwone, a granice prowincji/państw zielone. Brak jest legend, ani jakichkolwiek sygnatur; widnieją tylko pozdziałki, do kilometrów i druga do wiorst. Prawdopodobnie to mogą być austriackie mapy, jednakże
zastanawia mnie fakt, że wszystkie nazwy miejscowości są po polsku, albo spolszczone, nawet na terenie obecnej Słowacji i Czech. Czy tak jest?

Książka jest pierwszym ogólnokrajowym atlasem rozmieszczenia ptaków lęgowych w Polsce. Dla każdego z 234 gatunków gniazdujących współcześnie w granicach Polski zaprezentowana jest szczegółowa mapa przedstawiająca rozmieszczenie jego lęgowisk. W oparciu o kontrole terenowe przeprowadzone przez ponad 1200 współpracowników projektu przedstawiono informację o występowaniu każdego gatunku w około 3000 kwadratów 10 x 10 km, na które został podzielony obszar Polski.
Mapom towarzyszą opisy ekologii poszczególnych gatunków przygotowane przez niemal 100 wiodących ornitologów krajowych. Przedstawiono podstawowe informacje o wymogach siedliskowych omawianych ptaków i ich liczebnościach w różnych regionach kraju. Zestawiono również informacje o typowych zagęszczeniach populacji lęgowych w preferowanych środowiskach oraz o trendach zmian liczebności omawianych gatunków na przestrzeni ostatnich dekad.
Atlas zawiera obszerne streszczenie w języku angielskim oraz generalizację obrazu rozmieszczenia każdego gatunku w skali kwadratów 30 x 30 km.
Książka stanowi źródło informacji nie tylko dla wszystkich profesjonalnych ornitologów, ale i dla amatorów obserwacji ptaków, spośród których wielu zbierało informacje stanowiące podstawę przedstawionych tu map. Szczegółowe dane o rozmieszczeniu będą stanowić także niezbędne źródło informacji dla przyrodników zainteresowanych ochroną bogactwa gatunkowego krajowej awifauny lęgowej.

WIĘCEJ

Witam,

jestem świeżym użytkownikiem nawigacji Mio Moov 370, kupiłem ją za granicą i niestety mam tam tylko europę zachodnią, nawet mapy Polski nie mam.
Mapy to MioMap 2008 ale na nawigacji nie ma katalogu MioMap tylko Navman i rozszerzenia plików z mapami są .map
Chciałbym do niej wgrać w miarę aktualnę pełną mapę europy oraz język polski.
Niestety nie mogę znaleźć tego co potrzebuję.
Więc proszę Was o pomoc jako ludzi zorientowanych w tym temacie.

Pozdrawiam

Tak pisze firma MIO w dziale FAQ:

urządzenie podczas pracy, może korzystać tylko z jednej mapy!
Musisz kombinować:
- na mapie Polski wyznaczasz trasę do granicy
- na mapie danego kraju - trasa od granicy.
Albo skorzystać z tej mapy... TUTAJ mapa pasuje również do MioMap 2008...

Wy tu chopaki gadu-gadu o EO i pismach, a myśmy w przysłowiowym międzyczasie zawitali na miejsce zbrodni, czyli na teren byłej piaskowni na południe od byłego POM-u. Ja tu nie będę pisał o strugach deszczu itp. przeszkodach, ale Viper, Adam i Alex poświadczą, że letko nie było. Ale do rzeczy. Ustaliliśmy, że nabite w zasypisku piaskowni słupki nie mają nic wspólnego z rozmierzonymi na terenie działkami, a już prędzej z jakimiś instalacjami przy CPN-ie lub inną dziaalnością nie związaną z naszym tematem. Zgodnie z planem miasta 1:8000, wschodnia granica działki 2/72 i częściowo 2/73 przebiega jeszcze w obrębie byłych ogródków działkowych, które mimo zlikwidowania jakiś czas temu są w terenie wciąż czytelne. Północna granica działki 2/73 biegnie chyba tak jak południowe ogrodzenie tego nowego ustrojstwa wodociągowego. Porównanie planu z książki R. Zgłobickiego z przedwojenną mapą topograficzną (Mbl. Lichtenberg) wskazuje, że cała piaskownia była najprawdopodobniej dalej na północ, niż ją P. Zgłobicki zaznaczył. Chyba że się Prusacy pomylili- celowo bądź przypadkowo. Najlepiej byłoby samego P. Zgłobickiego spytać, czy na jego ilustracjach rozgałęzienie na Bogatynię i Sulików jest wstawione tylko pro forma, dla orientacji, czy rzeczywiście oddaje jakoś rzeczywistość wojenną. Jeśli jednak wierzyć mapie pruskiej, i wziąć za dobrą monetę podane w książce wymiary piaskowni, to żadna z dwóch działek wystawionych na sprzedaż nie wchodziłaby na teren samej piaskowni. Obydwie jednak mogą zachodzić na teren domniemanych grobów polskich. Tyle moich uwag. Viper i Adam, wykombinowaliście coś jeszcze?

Pustynia Błędowska jest osobliwością przyrodniczą nie tylko w skali Polski, lecz wręcz całej Europy. Leży we wschodniej części Wyżyny Śląskiej, na granicy z Wyżyną Krakowsko-Wieluńską; wchodzi w skład Parku Krajobrazowego "Orle Gniazda". Jej powierzchnia jest prawie płaska – na odcinku 5,6 kilometra przechodzi z wysokości 325 metrów na wschodzie do około 302 metrów na zachodzie.

Spojrzenie na mapę pozwoli nam na wyodrębnienie dwóch części pustyni – mniejszej, północnej, i większej – południowej, rozdzielonych doliną Białej Przemszy. Do utworzenia się tej wielkiej piaskownicy przyczyniła się zarówno sama natura, jak i wszechobecny człowiek. Powstanie Pustyni Błędowskiej datowane jest na przełom trzeciorzędu i czwartorzędu, gdy w skałach dolomitowo-wapiennych utworzyły się głębokie doliny rzeczne, stopniowo zasypywane osadami piaszczysto-żwirowymi przy okazji kolejnych zlodowaceń. Wraz z ociepleniem klimatu na pustynię zaczęła wkraczać roślinność i przez całe wieki teren ten porośnięty był lasem. I nie byłoby pustyni, gdyby nie człowiek. Odkrycie w średniowieczu rud ołowiu i srebra w rejonie Olkusza spowodowało przekształcenie tego terenu w duży jak na owe czas ośrodek górniczo-hutniczy. A gdzie hutnictwo, tam i potrzebny opał... Po wyrąbaniu drzew w najbliższej okolicy pod siekiery drwali poszły lasy na terenie obecnej Pustyni Błędowskiej. Wypas bydła na zrębach, niszczenie powierzchni ściółki i brak przyszłościowego myślenia doprowadziły do odsłonięcia luźnych piasków, a to już wystarczyło wiatrowi do utworzenia przepięknych, przemieszczających się wydm. (...)