I malutkie bywa piekne
moim zdaniem Lokato obraz jest bardzo dobry....to jest akurat ten rodzaj malarstwa ktore rozumie/naturalizm/i jezeli bylby na wystawie gwarantuje Ci ,ze przyciagnalby moj wzrok....
a tak nawiasem mowiac to ile jeszcze ukrytych talentow w Tobie drzemie dziewczyno!!!!!
Laur dla Elisy i Iwon@, jedna poszła tropem obrazu a druga podpowiedzi
A jako jednoosobowe jury rodzielam nagrody następująco:
Pierwsza nagroda nalezy się bezsprzecznie Iwie, która nie dała się zmataczyć, mimo moich nieśmiałych prób . No, cóż jestem tu od niedawna i wiele się muszę w tym i innym względzie nauczyć. Ale ponieważ "ćwiczenie czyni mistrza", to nie tracę nadziei.
Natomiast Grand Prix goes to Elisa, która nawet udowodniła swój wybór.
Św. Paweł jest nam znany i pewnie też emocjonalnie bliski, natomiast Caravaggio w swoich czasach uważanay za awnturnika i skazny za zabójstwo, powinien chyba odzyskać dobre imię. Nie wszystkie zbrodnie mu przypisywane, są rzeczywiście jego autorstwa. jedno jest pewne- byl utalentowanym malarzem i prekursorem nowego spojrzenia na sztukę. zawdzięczamu mu radykalny naturalizm w malarstwie. jego obrazy łączą bliską obserwację świata fizycznego z dramatycznym użyciem chiaroscuro, światłocienia.
wiele obrazów Caravaggio malowanych było do konkretnych miejsc i często wiszą w nich do dziś. Postaci na nich przedstawione "wychodzą" w ten sposób poza ramy.
Przykładem może być "ukrzyżowanie św. Piotra", obraz wisi do dziś w takim miejscu, że Piotr ze swojego krzyża spogląda na krzyż w kaplicy.
Dot.: i ja czasem maluję :D a dzisiaj pokazuję! ;)
i bardzo fajnie,że się pochwaliłaś
zastanawiam się co tu napisać..
więc-to,że masz smykałkę to widać-ktoś bez talentu czegoś takiego nie zrobi
sprawa nr 2-wydaje mi się,że zbyt mocno prowadzisz ręką linie-drzewa jak i twarze wydają się takie wiesz-nieociosane
z tym że to zależy jaki był cel-sawanna miała być pewnie taka hm..naturalistyczna(dobrz e to określam??) a niestety nie do konca wyszlo naturalnie
trzeba dac liniom "pożyć" po swojemu-niekoniecznie perfekcyjnie jak na zdj
natomiast z ocenianiem portretow jestem zawsze ostrożniejsza..
wielcy malarze zawsze malowali jakoś po swojemu-jeden kropkował,inny stawiał kwadratowe jabłka itd:D
nie wszystko musi pływać w brązowym sosie i głądkością naśladować malarstwo np holenderskie :rolleyes:
Twoje portety tak jak sawanna-rysowane/malowane konkretnymi pociągnięciami,może zbyt?
a kolory ja uwielbiam, sama troszke widze je inaczej niż inni i lubię szczeg w portetach gdy pojawiają się mocne i żywe, niekoniecznie idealnie rzeczywiste i oczywiste
sie rozpisalam:D
:*
Caravaggio właściwie Michelangelo Merisi da Caravaggio (1573- 18 lipca 1610) - włoski malarz okresu baroku, zwany tak od swego rodzinnego miasta, Caravaggio niedaleko Mediolanu.
Jeden z głównych przedstawicieli wczesnego baroku. Współtwórca malarstwa rodzajowego. Początkowo podejmował realistycznie ujęte tematy rodzajowe i mitologiczne, poświęcając wiele uwagi martwej naturze (Chłopiec z koszem owoców i Młody Bachus - oba 1593, Koszyk z owocami 1596). W okresie dojrzałym (1597-1606) malował obrazy religijne, w których wprowadzał naturalistycznie ujęte postacie z nizin społecznych i sceny z życia codziennego (cykl 3 obrazów przedstawiających dzieje św. Mateusza 1598-1601, Wieczerza w Emmaus 1596-98, Ukrzyżowanie św. Piotra 1601, Madonna z pielgrzymami 1603-06, Śmierć Marii 1605-1606). Nowatorskie przedstawianie świętych postaci z plebejskimi twarzami czy brudnymi nogami budziło oburzenie ogółu, lecz było doceniane przez hierarchów Kościoła. W ostatniej fazie twórczości uspokoił kompozycję i malował niemal monochromatyczne obrazy o pogłębionej psychice postaci (Ścięcie św. Jana Chrzciciela 1608, Wskrzeszenie Łazarza 1609). Caravaggio za życia był malarzem niepokornym i kontrowersyjnym. Jego malarstwo wywarło wielki wpływ na bardzo wielu artystów; od ówczesnych malarzy, chętnie naśladujących naturalizm, grę światła, ciemną tonację obrazów, m.in. Frans Hals, aż po współczesnych rezyserów filmowych. Derek Jarman nakręcił piękny film oparty na motywach z życiorysu tego malarza Caravaggio (Wielka Brytania 1986). Światło i plan filmu odzwierciedlał tajemniczą i intensywną atmosferę obrazów włoskiego artysty. Także Mel Gibson relizując Pasję inspirował się Caravaggiem.
Caravaggio i "Niewierny Tomasz".--> Tu duży format<--
Panie Benku...to bardzo trafne, idealne określenie...nie czuje się respektu wobec twórczości Hofmana, odczuwalną wobec obrazów Malczewskiego...Rozumiem doskonale Pańskie odczucia jednak nie wynikają one z perfekcjonizmu warsztatowego, choć nie można tego pominąć, to odmienność tematyki...osadzeni byli w nieco odmiennych czasach...Portret Malczewskiego to dumny, butny, niezłomny Polak pozbawiony ojczyzny przez zaborcę...Portret Hofmana to człowiek ciężkiej pracy okresu powojennego, spokojny, pewny swego bytu...Wspomniana "Melancholia" Malczewskiego to precyzyjny portret wysypującej się, wylewającej się patriotycznej i cierpiącej duszy malarza...
Malczewski żył w czasach kiedy malarstwo naturalistyczne było swojego rodzaju kronikarstwem, reportażem...za czasów Hofmana fotografia skutecznie już wyparła naturalizm, który stracił swe podstawowe znaczenie...
A powracając do Szklarskiej Poręby to jednak niezwykłe przeżycie móc przełożyć kciuk przez otwór palety i wziąć w rękę czasem mocno starty o płótna pędzel Hofmana...oczywiście nie uczyniłem tego samowolnie...Zadziwiający jest półmrok pracowni lecz malował od świtu do południa, gdy światło było korzystne, a i drzewa za oknem były również mniejsze, niższe...w południe pracownię opuszczał, a do pracowni wchodziła jego żona aby umyć pędzelki i przygotować je na kolejny dzień pracy...W Szklarskiej Porębie wspomina się Hofmana jako cichego, spokojnego i skromniutkiego nie rzucającego się w oczy człowieka, który również na prośbę i z życzliwości wykonał jakiś obrazek...żył bardzo skromnie lecz nie cierpiąc niedostatku...niedoceniany...
Szperając w Szklarskiej można natknąć się na pracownię nieżyjącego wybitnego fotografika zaprzyjaźnionego z Hofmanem tam znajdzie się całą kolekcję zdjęć malarza...
...wjurek...
Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
Zostaną po nich buty i telefon głuchy...
Ks. Jan Twardowski
23 lipca minęła dziesiąta rocznica śmierci Zygmunta Gajlewicza. Rodzina uczciła ją mszą świętą, po której odbył się wernisaż prac w Izbie Tradycji Regionalnej przy Placu Wolności.
Zygmunt Gajlewicz – jako trzyletni chłopiec – w 1945 roku przybył wraz z rodzicami na tereny Pomorza Zachodniego, tuż po zakończeniu II wojny światowej. Rodzice wybrali Białogard. Tu się wychował i wykształcił. Tu założył swoją rodzinę – żona, córka, syn, z którymi przeżył 30 lat. Był to człowiek wszechstronnie uzdolniony. Przez wiele lat pracował zawodowo jako radiotechnik, wybudował dom. Z biegiem lat narastała w nim twórczość malarska. Jego mama – Halina Gajlewicz – czynnie uprawiała malarstwo.
Z. Gajlewicz swoje obrazy malował bardzo często w plenerze, uwieczniając na płótnach piękno okolic Białogardu i Pomorza. W malarstwie inspirował go głównie naturalizm. Jeździł na plenery, miał własną galerię. Cieszył się zyciem, na które miał wiele pomysłów. Pomagał innym, kochał ludzi. Na swoich obrazach uwieczniał piękno boskiej natury. Zmarł nagle w wieku 54 lat.
- Jestem dumny, że mogę dziś pokazać twórczość, jaka przez lata była prowadzona w naszym domu – mówi Adam Gajlewicz. - Pierwsza malarstwem zajęła się babcia, kiedy zakończyła pracę zawodową. W tym czasie mój ojciec bacznie obserwował i krytykował poczynania babci, aż w końcu zaczął sam malować. Niejednokrotnie patrzyłem na tę swoistą konkurencję miedzy nimi, dzięki czemu powstało tak wiele pięknych obrazów. Malowanie stało się ich pasją. Ojciec mój był dla mnie przyjacielem i autorytetem. Zawsze mogłem na niego liczyć. Był wyrozumiały, spędzałem z nim wiele czasu. Bardzo ciepło i miło wspominam chwile spędzone u jego boku. Mimo, że minęło 10 lat od jego śmierci, nadal nie dociera do mnie, iż nie ma go wśród nas.
Wystawę prac malarskich Haliny i Zygmunta Gajlewicz można oglądać do 28 lipca w Izbie Tradycji Regionalnej przy Placu Wolności.
Fot:Henryk Lipnicki
ZOBACZ ZDJECIA W ALBUMIE
Mój jest 10 chyba ze związków literatury z innymi dziedzinami sztuki, naturalistyczna wizja losu biedaka w literaturze i malarstwie XIX wieku, czy jakoś tak. Nie chce mi się sprawdzać, więc piszę tak mniej więcej
IV. Młoda Polska
1. Objaśnij nazwy stosowane zamiennie z Młodą Polską i scharakteryzuj główne kierunki literackie epoki
2. Przedstaw związki literatury i filozofii (schopenhaueryzm, nietzscheanizm, bergsonizm) w epoce modernizmu.
3. Literackie objawy kryzysu i rozczarowania, formy ucieczki od świata i życia: motywy śmierci i nirwany, erotyka i dekadentyzm, chłopomania i góralszczyzna.
4. Dwa modele sztuki i literatury młodopolskiej: wyzwolony i uspołeczniony.
5. Związek literatury modernistycznej z tradycją romantyczną (indywidualizm, metafizyka, bunt wobec norm i kanonów, idee niepodległościowe, odkrycie C.K. Norwida, stosunek do poezji i poety…)
6. Eros w literaturze Młodej Polski.
7. Rola i zadania poety w lit. Młodej Polski.
8. Na czym polegają związki literatury i sztuki (malarstwa) w okresie modernizmu? Odwołaj się do konkretnych przykładów.
9. Scharakteryzuj postawę dekadencką w twórczości modernistycznej.
10. Scharakteryzuj źródła konfliktu artysta – filister. Przedstaw jego manifestacje w literaturze.
11. Związek miłości i cierpienia. Porównaj realizację tego motywu w wybranych utworach literackich okresu modernizmu i wcześniejszych epok.
12. Określ cechy różnych technik obrazowania: impresjonizmu, naturalizmu, symbolizmu, realizmu.
13. Przedstaw zmiany w sposobie kreowania świata przedstawionego w powieściach modernistycznych w odwołaniu do kanonu powieści realistycznej (polifoniczność, funkcja mowy pozornie zależnej i monologu wewnętrznego, nowe sposoby narracji). Pisarskie eksperymenty w prekursorskiej „Zbrodni i karze”, „Jądrze ciemności”.
14. Conradowska etyka obowiązku.
15. Odkrywanie tajemnic ludzkiej psychiki w literaturze okresu modernizmu.
16. „Chłopi” jako epopeja wsi polskiej (konflikty, stosunek do ziemi, mentalność polskiego chłopa, rola przyrody). Przyroda polska bohaterem „Pana Tadeusza”, „Nad Niemnem” i „Chłopów”.
17. Omów realizację i funkcję motywu wędrówki w wybranych utworach poetyckich prozatorskich okresu Młodej Polski.
18. Dlaczego Stefan Żeromski nazywany był „sumieniem narodu polskiego”? Odpowiedz, odwołując się do wybranych utworów.
19. Bohater powieści S. Żeromskiego. Cechy kompozycji „Ludzi bezdomnych”.
20. Motyw tańca i koła taneczników w literaturze polskiej – od średniowiecznych tańców śmierci po „Wesele”.
21. Omów portret społeczeństwa polskiego w różnych utworach od średniowiecza do Młodej Polski.
22. Z jakimi mitami narodowymi polemizuje autor Wesela”? „W” jako dramat symboliczny, narodowy i społeczny.
23. Liczne obrazy zła w literaturze młodopolskiej i ich funkcja.
24. Na czym polega mitologizacja w literaturze? Odwołaj się do konkretnego utworu.
25. Portret kobiety w różnych tekstach literackich.
Na spr. z polaka mam takich zagadnien się nauczyć. Może ma ktoś podobne już opracowane i moglby podeslac ??? Będę bardzooo wdzięczny
P.S Nie musi to byc opracowanie na nie wiadomo ile stron. Po kilka zdan wystarczy. Nawet w punktach może być wypisane. Pomozeeecieee ??
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plwpserwis.htw.pl
|