Największe pojazdy świata nie poruszają się po zwykłych drogach. Aby je zobaczyć należy wybrać się do jednej z kopalni w USA, RPA, Chile lub Australii. Jeśli akurat teraz się tam nie wybierasz to zachęcam do lektury artykułu.
W 2004 roku niemiecka firma Liebherr wypuściła na rynek nowy samochód ciężarowy - Liebherr T 282B. Sześć kół na dwóch osiach dźwiga największy samochód ciężarowy na świecie.
Do napędu tego kolosa użyto bardzo mocnego silnika Diesel’a z nadzwyczajnie sprawnym silnikiem elektrycznym firmy Siemens.
Takie rozwiązanie zwiększa wydajność pracy oraz znacznie skraca czas postoju, gdyż alternator i silnik elektryczny nie wymagają konserwacji, ponieważ wirnik jest ich jedyną ruchomą częścią.
Lekki układ napędowy pozwala zwiększyć ładowność, polepszyć przyspieszenie oraz zwiększyć prędkość maksymalną. W rezultacie szybsze cykle załadunku-rozładunku pozwalają obniżyć koszty produkcji (wydobycia).
Z ciekawostek, Model MTU DD 20V4000: maksymalna prędkość takiej ciężarówki to 64km/h. Masa własna 208 ton. Pojemność zbiornika paliwa: 4732 litrów.
Długość: 15,3 m
Szerokość: 9,52 m
Wysokość: 7,84 m
PUMA
Rys historyczny
Projekt nowego Bojowego Wozu piechoty (IFV) został zapoczątkowany na przestrzeni lat 90-tych poprzedniego stulecia. Początkowo zakładał on budowę nowego "Opancerzonego podwozia", na którym mogłyby być montowane moduły odpowiadające przeznaczeniu pojazdu (APC, IRV, oraz platforma przeciwlotnicza)
Dzięki nowym założeniom nazwanym SchĂźtzenpanzer ( "new IFV") rozpisanych w 1998, w roku 2002 Bundeswehra podpisała kontrakt na testowe 5 sztuk PUM-y, zaplecze techniczne oraz szkoleniowe, któe zostało wypełnione do końca 2004 roku. Wyniki testów były na tyle dobre, iż kolejna umowa, w roku 2007, opiewała na 3 BILIONY Euro i zawierała w sobie kolejnych 405 pojazdów.
Dane techniczne
Załoga: 3+ 6 w przedziale desantowym
Masa bojowa: 43 tony (założony pancerz)
Długość: 7,4 metra
Szerokość: 3,1 metra
Silnik: MTU V10 892 diesel 800 kW (1073 bhp)
Szybkość: 70km/h
Pancerz: Modułowy
Uzbrojenie:
Główne
Armata automatyczna 30mm Rheinmetall 30 mm MK 30-2/ABM (Air Burst Munitions)
tryb "półautomatyczny": 200 strzałów na minutę
tryb automatyczny: 700 strzałów na minutę
Dodatkowe:
1) Karabin maszynowy MG4 zasilany amunicją 5,56mm
2) Wyrzutnia rakiet P-panc SPIKE-L
3) Granatnik 76 mm
4) Wyrzutnia granatów dymnych (tył wieży)
Zdjęcia:
To ja wrzuce dane techniczne jeszcze jednego auta do dyskusji.
Tatra 816-6VWN9T
Silnik: MTU 12V 183 TD22 diesel
Moc w zależności od konfiguracji : 700-843KM, najczęściej 800KM
Moment obrotowy: niezbadany
V max= 85 km/h
Zasięg na jednym "kotle": 1000 km
Konfiguracje osi: 8x8, 10x10
Skrzynia biegów: 10+2
Co ciekawe masa maksymalna jaką wg fabryki może pociągnąc ta Tatra 816 to 76ton, gdzie w starej 813 która miała znacznie słabszy silnik to było 100 ton- kwestia zastosowanej skrzyni i przełożeń w napędach.
Czemu Tatry się nie wspomina w Polsce? Nie wiem, pewnie przez całopolskie podejście do produktów z krajów byłego bloku socjalistycznego. O silniku Tatry V8 Euro IV i V, który jest zasilany pompą mechaniczną(a nie elektroniczną) i chłodzony jest wiatrem, a jego moce są między 380-440KM też dowiedziałem się ze strony producenta, a nie z mediów. Artykuł o tym silniku znalazłem też na holenderskiej stronie.
niestety jeden z mitów propagandowych. Spotkałem sie nawet z relacją z Izrala, mniej wiecej taka:
Słucha sobie Izraelita radia i tam informują o spaleniu samochodu wojskowego i smierci zołnierzy w jakiejś akcji. Dzwonią słuchacze. Jeden cały w emocjach i mówi "Byłem świadkiem jak został zniszczony ten czołg..."
"Czołg??" -Odpowiada zdziwiony redaktor - "Myslalem, że samochód?" "...a to moze nie wolno mówic"- odpowiada słuchacz, "No tak, może nie wolno." - podsumowuje redaktor, a słuchacz sie rozłącza. Jakas Merkawe wtedy spalono.
Nie tyle propaganda co mentalność Izraelczyków, myślą oni w ten sposób "moje gadulstwo może kosztować życie mojego syna albo syna sąsiadów" więc takie sprawy się przemilcza, nie od dziś wiadomo że pewną ilość Merkav zniszczono czy to podczas operacji "Pokój dla Galilei" czy akcji policyjnych w Palestynie tudzież potyczek z Hezbollahem i ostatniej operacji, tak naprawdę dobrze zabezpieczone przed bronią przeciw czołgową są Merkava Mk.3 BAZ Dor Dalet i Merkava Mk.4.
Bo front ma bezpieczny z braku groźnych przeciwników. PRzeciez nikt nie atakuje Izraela Leopardami, abramsami itp, a boki ma narazone na RPG Palestnczyków.
Oj zagalopowałeś się :wink: Jordania posiada flotę ex-Brytyjskich czołgów Challenger 1 a Egipt ma u siebie około 1 tyś. specjalnie dla niego zaprojektowanych w USA wersji eksportowych czołgów M1A1 które ostatnio modernizują do standardu M1A2 (ale wciąż posiadają tak zwany eksportowy pancerz słabszy od tego jaki mają wozy na wyposażeniu US.Army i U.S.M.C., oraz gorszą amunicję) no i w podobnej konfiguracji są M1A2 Arabii Saudyjskiej i Kuwejtu zaś ZEA posiadają około 400 AMX-56 Leclerc (z tego co wiem to co je odróżnia do wersji Francuskiej to silnik MTU zamiast tej Francuskiej hybrydy Diesla i turbiny gazowej), z całej tej gamy pojazdów najlepiej wyszkoleni są chyba Egipcjanie no i mają sensowne liczby bo AS i Kuwejt mają około 200-300 wozów, Jordania też tych Challengerów ma nie za dużo. Tak czy siak Izrael posiadający 1280 Merkav wszystkich wersji (+docelowo 400 Merkava Mk.4) musi się z takimi względnie nowoczesnymi siłami liczyć.
[ Dodano: 2008-01-05, 16:55 ] A cholera bym zapomniał, ostatnio widać AS kombinuje jak tu dobrać się do jakiegoś zachodniego czołgu w wersji pełnowartościowej (Arabowie i tak od Jankesów nie dostaną pełnowartościowych Abramsów) więc chyba kupią Leclerca, przynajmniej do tego sie przymierzają.
Dane techniczne:
Długość: 22.680 mm
Szerokość: 2.500 mm
Wysokość: 2.980 mm
Odległość między osiami A i B: 5.400 mm
... B i C: 6.180 mm
... C i D: 6.200 mm
Użytkowe obciążenie / ładowność?: 15.650 kg
Masa całkowita: 33.450 kg
Max. liczba osób: 229 osób
Silnik: RĂĄba D 2156 MTU, sześciocylindrowy diesel, z turbodoładowaniem
Największe osiągi: 184 kW przy 2200 obr/min
Skrzynia zmiany biegów: Voith, hydromechaniczna automatyczna
Prędkość maksymalna: 70 km/h
Układ hamulców: przy osi A i D 2-2 powietrzne, przy osi B i C 4-4
powietrzne z wewnętrznym gumowym buforem, z ustawianiem poziomu.
Teleskopowe, hydrauliczne urządzenia łagodzące zachodzenie.
Czterokołowy system hamulców powietrznych [?] z regulowaną siłą
hamulców w zależności od stopnia obciążenia autobusu, z automatycznym
ustawianiem po hamowaniu [??].
Kierownica: Bendiberica hydrauliczna
Promień skrętu: 24m
Szkielet: Specjalna antykorozyjna, samonośna karoseria stalowa.
Wnętrze: Warstwowe ściany i sufit z włókien drewnianych [chyba chodzi o laminat - rafal_ost]. Podłoga
pokryta tworzywem sztucznym [plastikiem], siedzenia miękkie,
powleczone sztuczną skórą.
Ogrzewanie i klimatyzacja: Ogrzewanie przestrzeni dla
pasażerów z nawiewem powietrza. Niezależne ogrzewanie przeciwwietrzne
[?]. 4 dachowe wentylatory.
Generator: 100 A/ 24 V
Akumulator: 2*180 Ah
Elektryczne urządzenia: Oświetlenie sufitowe, głośniki.
Dobudowywalne dodatki: Barwione i temperaturoszczelne szyby w oknach,
specjalne oświetlenie, elektroniczne wskazywanie drogi [IMHO system zapowiadania przystanków - rafal_ost], odporne na
rdzę stalowe kołpaki i schody, siedzenie powlekane tekstyliami.
Noo, nie. To tenże sam Ikarus 293, z tym, że na Kubie (dokładne tłumaczenie strony już zamówiłem u kumpla hungarysty). Zobacz, za drugą osią masz czarny fragment nadwozia - to druga harmonijka, a za nią masz 2 okna członu C.
Poniżej przedstawiam tłumaczenie (dzięki uprzejmości Szymona Pawlasa - http://varpho.net/):
Ikarus 293 - podwójny autobus przegubowy.
(foto ze zbioru mdbz)
Fabryka Ikarusa wyprodukowała w 1988 najdłuższy węgierski autobus,
22-metrowej długości Ikarusa 293. Prototyp zaliczył wówczas uważane za obowiązkowe BNV [Budapesti NemzetkĂśzi VĂĄsĂĄr - Międzynar.
Targi Budapeszteńskie], jak również wykonał próbne przejazdy w Budapeszcie, głównie
na trasie linii 61E, ale również na innych. Prowadzący ten autobus
szoferzy narzekali na ociężałość pojazdu, jego słabe przyspieszenie,
zachodzenie, jak również trudną kierowalność. Poniższe zdjęcia
wykonano w Budzie, przy ulicy JĂĄnosa Irinyiego w 1988.
Obok próbnych przejazdów w Budapeszcie, autobus pojawił się także w
PĂŠcsu, gdzie jeździł bez pasażerów na linii 7, ponieważ nie miał
pozwolenia na przewóz pasażerów. Zdjęcie wykonano w Pannon VolĂĄn w
PĂŠcsu, na przodzie autobusa widoczne logo tej firmy [Pannon VolĂĄn]
(wtedy jeszcze nie istniała PĂŠcsi TĂśmegkĂśzlekedĂŠsi Rt. - Transport
Publiczny PĂŠcs SA)
Poza jazdami próbnymi, autobus ten jeździł też na międzynarodowe
pokazy. Później do 1992 pojazd odpoczywał w parku [zajezdni lub parkingu fabrycznym - rafal_ost] Ikarusa w
MĂĄtyĂĄsfĂśld, następnie wymieniono mu silnik, przebudowano wnętrze,
przemalowano.
Do pojazdu wbudowano sześciocylindrowy silnik dieslowy 280 LE-s MAN i
kierownicę typu Csepel. Autobus został kupiony przez firmę z Teheranu,
drogę do Iranu autobus pokonał "na własnych nogach". Na zdjęciu
widoczny personel testowy.
Silnik MAN-a ma większe wymagania co do miejsca, z tego powodu drugie
drzwi trzeba było przenieść do przodu. Z tak
przestawionymi drzwiami Ikarus wysłał do Iranu także autobusy typu 280.
"Wieloprzegubowy autobus typu 293 to prawdziwy pociąg. Ze swoją
długością 22,5 m, 184 kilowatowym silnikiem z turbodoładowaniem 2156MT6U może
pomieścić 229 pasażerów. Taka wielka pojemność może być wykorzystana
np. na liniach przedmieścia-metro [lub centrum - rafal_ost]. Chociaż pojazd ten spełnia
wymagania ONZ EGB [nie byliśmy w stanie tego rozszyfrować - rafal_ost], to z powodu specyficznego ruchu nie jest polecany
do ruchu wewnątrzmiejskiego. Władze odpowiedzialne za komunikację w
poszczególnych krajach uważają różne szerokości pasa dla autobusów
jako wystarczające dla poruszania się pojazdu. Przeguby tego pojazdu
są różnorodne, jeden ma "wieniec kulek" [???] i jest zaopatrzony w
opóźniacz zamykania [???], drugi jest tradycyjny i ma "królewskie koło
zębate" [???] [technicy od Ikarusów - wyjaśniajcie - rafal_ost]. Takie rozwiązanie zapewnia stabilność pojazdu i ułatwia
manewrowanie podczas kierowania (chociaż cofanie/zawracanie i tak
jest dość trudne)." ("Komunikacja Miejska" 1990 / 2)
Na podstawie licencji Ikarusa na Kubie też składano autobusy pod nazwą
Giron. Najwięcej autobusów to tamtejsze odpowiedniki Ikarusów 280, acz
wyprodukowano też podwójny przegub Girona na bazie Ikarusa 293, z
drzwiami harmonijkowymi, który jest widoczny na poniższym zdjęciu.
Dane techniczne:
Długość: 22.680 mm
Szerokość: 2.500 mm
Wysokość: 2.980 mm
Odległość między osiami A i B: 5.400 mm
... B i C: 6.180 mm
... C i D: 6.200 mm
Użytkowe obciążenie / ładowność?: 15.650 kg
Masa całkowita: 33.450 kg
Max. liczba osób: 229 osób
Silnik: RĂĄba D 2156 MTU, sześciocylindrowy diesel, z turbodoładowaniem
Największe osiągi: 184 kW przy 2200 obr/min
Skrzynia zmiany biegów: Voith, hydromechaniczna automatyczna
Prędkość maksymalna: 70 km/h
Układ hamulców: przy osi A i D 2-2 powietrzne, przy osi B i C 4-4
powietrzne z wewnętrznym gumowym buforem, z ustawianiem poziomu.
Teleskopowe, hydrauliczne urządzenia łagodzące zachodzenie.
Czterokołowy system hamulców powietrznych [?] z regulowaną siłą
hamulców w zależności od stopnia obciążenia autobusu, z automatycznym
ustawianiem po hamowaniu [??].
Kierownica: Bendiberica hydrauliczna
Promień skrętu: 24m
Szkielet: Specjalna antykorozyjna, samonośna karoseria stalowa.
Wnętrze: Warstwowe ściany i sufit z włókien drewnianych [chyba chodzi o laminat - rafal_ost]. Podłoga
pokryta tworzywem sztucznym [plastikiem], siedzenia miękkie,
powleczone sztuczną skórą.
Ogrzewanie i klimatyzacja: Ogrzewanie przestrzeni dla
pasażerów z nawiewem powietrza. Niezależne ogrzewanie przeciwwietrzne
[?]. 4 dachowe wentylatory.
Generator: 100 A/ 24 V
Akumulator: 2*180 Ah
Elektryczne urządzenia: Oświetlenie sufitowe, głośniki.
Dobudowywalne dodatki: Barwione i temperaturoszczelne szyby w oknach,
specjalne oświetlenie, elektroniczne wskazywanie drogi [IMHO system zapowiadania przystanków - rafal_ost], odporne na
rdzę stalowe kołpaki i schody, siedzenie powlekane tekstyliami.
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plwpserwis.htw.pl
|