Tomasz Stiller <tstil@tlen.plwrote:
On Mon, 07 Feb 2005 12:46:36 +0100, Daniel Rychcik wrote:
| Zależy co rozumiesz pod pojęciem "klastra".. Mosix? MPI/PVM? Grid?
| No i co chcesz w niego władować? O tym zupełnie nic nie piszesz.

No wlasnie. Problem polega na tym, ze sam dokladnie nie wiem. Jak
juz mowilem, akurat w tym temacie jestem zupelnie poczatkujacy. Chetnie
sie doszkole, czy ktos moze mi wskazac jakies zrodlo? Czym sie
charakteryzuje Mosix, MPI/PVM i Grid? Z czym to sie je ;)


google przez caly czas dziala prawidlowo ..

| O ile są to typowe procesy obliczeniowe, których się nie da (albo
| nikomu się nie chce :-) zrównoleglić, to zostaje tylko GRID. Ja
| używam (9 maszyn, o podobnej konfiguracji jak Twoja - Sun V60x/V20z) i
| sobie chwalę.  Load balancing za darmo, możliwość kontrolowanego
| włączania/wyłączania nodów, sprawiedliwy podział zasobów w
| zależności od zapotrzebowania itp.

Otoz w tym przypadku sie nie da. Mam po prostu dostarczone binarki, bez
wgladu do kodu zrodlowego. Poprzedzajac pytanie - dokladnie wiem co robia
tylko ze wzgledu na umowe jaka podpisalem nie moge za bardzo powiedziec
co to jest. Traktujmy je jak klasyczne procesy obciazajace CPU/RAM
w jakims tam stopniu. Zeby bylo smieszniej zdecydowana wiekszosc nawet nie
kozysta z mozliwosci jakie daje SMP. Nie chodzi tu wiec o zwiekszenie
wydajnosci ich pracy, a raczej o ulatwienie sposobu zarzadzania tym
wszytkim. Z gory dzieki za pomoc


To to nie ma nic wspolnego z klastrami.
Wdepnales akurat jak kura w bloto z tym gentoo poniewaz tutaj to co
usprawnia zarzadzanie oprogramowaniem jest na mniejwiecej takim samym
poziomie jak w Slackware .. czyli w praktyce jest to zezba. Zarzadzanie
oprogramowaniem poprzez rekompilowanie wszystkiego to akurat dokladnie
odwrotny kierunek do tego jaki jest potrzebny w takich przypadkach.

Klastry generalnie dzila sie na kilka klas: wydajnosciowe, niezawodnosciowe
i gridy ktore do pewnego stopnia maja pewne wybrane cechy dwuch poprzednich
niemniej z punktu widzenia zarzadzania systemami mozna spokojnie traktowac
je jako osobna klase.
Problematyka zarzadzania systemami to bajka w sumie niezalezna od tego czy
system jest elementem klastra czy nie (z puntu widzenia jaki Cie interesuje
czyli zarzadzanie oprogramowaniem i konfiguracja).
Do zarzadzania centalnie konfiguracja stosuje sie uslugi katalogowe (od
DNS/NIS/LDAP zaczynajac). Czasami wspomaga sie to stosowaniem roznych
agentow (monitoring i zarzadzanie konf). Od SNMP, a na roznych
wyspecjalizowanych konczac.

kloczek

On 2005-02-07, Tomasz Stiller <tstil@tlen.plwrote:

Mam po prostu dostarczone binarki, bez wgladu do kodu zrodlowego.
Poprzedzajac pytanie - dokladnie wiem co robia tylko ze wzgledu na
umowe jaka podpisalem nie moge za bardzo powiedziec co to jest.
Traktujmy je jak klasyczne procesy obciazajace CPU/RAM w jakims tam
stopniu. Zeby bylo smieszniej zdecydowana wiekszosc nawet nie kozysta
z mozliwosci jakie daje SMP. Nie chodzi tu wiec o zwiekszenie
wydajnosci ich pracy, a raczej o ulatwienie sposobu zarzadzania tym
wszytkim.


No to zdecydowanie GRID jest dla Ciebie. Wpisz w google "Sun Grid Engine",
to jest to czego ja używam, w (nie wspieranej już zresztą) wersji 5.3.

Ja bym nie powiedział, że "w gentoo się nie da" :) aczkolwiek może to
być trochę niewygodne. Skoro te maszyny to naprawdę głupie nody (CPU/RAM),
to lepsze byłoby coś łatwiejszego w zarządzaniu, coś, co w razie potrzeby
możesz kickstartnąć w 5 minut, łatwo te kickstarty modyfikować etc. Taki
"klaster" i tak z założenia stoi sobie gdzieś w 192.168.*, z dostępem
przez bramkę (albo i w ogóle bez), więc nie trzeba się aż tak bardzo
przejmować upgradem SSH do najnowszej wersji, czy łataniem dziur w kernelu
:) Ja akurat wybrałem Fedorę (i sobie bardzo chwalę), ale większość dobrych
pakietowych dystrybucji powinna być OK.

BTW. formalnie to chyba mówi się na to "farma" a nie "cluster" ;-)

                                                                Daniel

wielkie dzięki za wszystkie informacje!

Piotrze,
a może jednak choc trzy :) zdania nt. lustra strony, marginesow itp.?
bylbym bardzo zobowiazany


Trudno tak w 2-3 zdaniach streścić ten temat.
Klasyczne proporcje marginesów to (wewnętrzny : górny : zewnętrzny : dolny)
2:3:4:5 (również 2:3:4:6 i 2:3:5:6), długość wiersza=2/3 szerokości papieru.
Tyle, że te proporcje odnoszą się do książek i kolumny 1-łamowej.

W zasadzie każda decyzja, którą podejmiesz, będzie dobra. Pod warunkiem, że
projekt będzie adekwatny do treści, które magazyn przekazuje (np. nie będzie
to jakaś mało czytelna awangarda a la Carson przy poważnym, naukowym
miesięczniku medycznym - choć takie awangardowe podejście może być zupełnie
na miejscu w przypadku czasopisma, którego tematyką jest, załóżmy, japoński
underground muzyczny) - będzie brał pod uwagę preferencje i wiek grupy
docelowej, będzie w miarę
wygodny dla czytelnika (czytanie magazynu o bardzo małych marginesach
zewnętrznych może być dla niektórych osób irytujące, gdy trzymając pismo
zasłaniają sobie  kciukami fragment tekstu; normalnie margines wewnętrzny
jest mniejszy od zewnętrznego marginesu strony - choć to żadna reguła i
można
wskazać co najmniej tuzin przykładów, gdy tak nie jest), będzie brał pod
uwagę długość
artykułów, które musisz "upchać" niekiedy na stronie (czyli grid będzie
wystarczająco elastyczny, żeby taką brutalną konfrontację z rzeczywistością
wytrzymać), materiał ilustracyjny, jaki masz do dyspozycji (np. czy możesz
sobie pozwolić na całostronicowe ilustracje na spad, przy jakości zdjęć,
które otrzymujesz), będzie spójny graficznie przy jednoczesnej możliwości
wariacji (np. dla pewnych artykułów czy sekcji pisma masz grid 3-łamowy, dla
innych 2-łamowy lub oparty na pionowym podziale kolumny na 5 części - z 2
łamami o szerokości 2 modułów każdy i miejscem na cytat i foto autora o
szerokości 1 modułu, natomiast np. sekcja news czy dotycząca listów
czytelników ma 4-łamy).

Każdy wybór będzie dobry, byleby "tylko" spełniał 3 zadania - był latwym do
czytania, dawał możliwość szybkiej nawigacji i był atrakcyjny wizualnie.
Biorąc jednak w powyższym stwierdzeniu (autorstwa Maria Garcii) poprawkę na
grupę docelową i tematykę - niekiedy atrakcyjność wizualna będzie (prawie)
wszystkim, kiedy indziej liczyć się będzie (prawie) wyłącznie informacja
zawarta w tekście, możliwość jej szybkiego odszukania i przyswojenia przez
czytelnika.
Nie ma gotowych rozwiązań, ani reguł (tzn. pewne reguły są - dla konkretnego
czasopisma, już po jego zaprojektowaniu).