" />Ten profil jest wiekszosciowy w Izraelu i moglbys to uszanowac. I wcale nie jest tak, ze jest odrzucany a priori zagranica. Wishful thinking.


">Bo widzę to po reakcjach różnych ludzi na serwowany przez Was profil polityczny.

To wez mape i nakresl co bys oddal. Konkretnie. Co ze Starym Miastem? Co z Gora Oliwna? Har HaCofim? Wzgorzem Swiatynnym? Maale Adumim? Talpiot? Hinnom?



Haarec to tylko haslo obrazujace problem. I nie jest to problem ogolnoswiatowy. Ameryka Poludniowa w wiekszsci ma to w nosie. Podobnie Indie i Chiny, a takze inne kraje azjatyckie i nieazjatyckie Wyjdz z getta. Treba ignorowac Wyborcza i jej guru hochsztaplera Sorosa. Wyborcza to gazeta konserwatywno-liberalno-lewicowa, a w przypadku opisywania Izraela lewacka do potegi entej.

Olewac The Guardian i inne gazety. Gdy przyjdzie co do czego, to nie oni zaplaca danine krwi.

" />
">A dwa to meteorolodzy mówią iż winny takim opadom jest nam znany wulkan islandzki...

Tak to fakt. Niedawno czytałem o tym ciekawy artykuł. Gdyby wulkan był większy, i wyrzucał większe ilości pyłu, mógłby zmienić klimat w Europie na rok, lub nawet kilka lat. Tego typu wydarzenia miały już miejsce w przeszłości.


">Na długotrwałe zmiany klimatyczne decydujący wpływ ma przede wszystkim ilość emitowanej siarki.
Po erupcji wulkanu Pinatubo na Filipinach w 1991 roku, globalna temperatura spadła o prawie pół stopnia. Wybuch meksykańskiego wulkanu El Chichon w 1982 roku, wpłynął na obniżenie temperatury o 0,2 stopnia.

Również po erupcji wulkanu Laki w Islandii, w 1783 roku, odnotowano ochłodzenie. Półkula Północna przeżyła niezwykle surową zimę. W Europie i Ameryce Północnej rok 1816 wszedł do annałów meteorologicznych jako "rok bez lata". Od kwietnia do września padał tylko deszcz, grad i śnieg z deszczem. Konsekwencją były nieurodzaj, epidemie i śmierć głodowa setek tysięcy ludzi. Uważa się, że spowodował to wybuch wulkanu w Indonezji w 1815 roku.

O najsłynniejszym w historii wybuchu wulkanu świat jest dobrze poinformowany. Gdy Wezuwiusz wybuchł 24 sierpnia 79 roku po Chrystusie, pod popiołem wulkanicznym, pumeksem i warstwą błota zniknęły Pompeja i Herkulanum.

Z kolei w latach 1783-85 erupcje wulkanów w Islandii na trwałe zmieniły mapę polityczną kontynentu. Nie dość, że zginęła 1/3 mieszkańców wyspy to w Europie przez wiele lat prawie tylko padał deszcz. Chmura wulkaniczna przyniosła chłód i głód.

Erupcja wulkanu na indonezyjskiej wyspie Krakatau, w dniu 27. sierpnia 1883 roku, która pochłonęła 36 tysięcy istnień ludzkich, była tak gwałtowna (siłę wybuchu ocenia się na sto tysiący bomb atomowych, zrzuconych na Hiroszimę), że odgłos wybuchu słyszalny był w promieniu 3100 km.

http://www.ojceimatki.republika.pl/mono/teksty/nps/gomberga/Map3male.JPG

Widok "Mapy Gomberga" o wymiarach 100 x 71 cm, która została wydana w 1942 roku w Filadelfii przez M.Gomberga

http://www.ojceimatki.republika.pl/mono/teksty/nps/gomberga/Mapa3.JPG
 
"My, U.S.A., we współpracy z Demokracjami Ameryki Łacińskiej, Brytyjską Wspólnotą Narodów i Zjednoczonymi Sowieckimi Socjalistycznymi Republikami, przyjmujemy światowe przywództwo dla ustanowienia Nowego Światowego Moralnego Porządku w celu trwałego pokoju, wolności, sprawiedliwości, bezpieczeństwa i rekonstrukcji świata."

Mapa została wydana w 1942 roku w Filadelfii, jednakże w jej lewym górnym rogu odbito pieczęć z napisem "COMPLETED OCTOBER 1941". Oznacza to ,że inicjatorzy "nowego moralnego porządku świata" ustalili swoje plany jeszcze przed przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do wojny. Wydawcą mapy, zastrzegającym sobie prawa przedruku, był niejaki Maurice Gomberg, o którym A.Gella pisze że " wedle dawnych znajomych czy przyjaciół p. Gomberga, był on emigrantem "gdzieś ze wschodniej Europy". Z zawodu był zegarmistrzem. Formalnego wykształcenia nie posiadał, nie mniej jednak uważano go za wybitnie inteligentnego. Podobno nie był członkiem, a jedynie sympatykiem Komunistycznej Partii Ameryki. Natomiast nie bez pewnej dozy ironii wspominają jego dawni znajomi, że Mr. Gomberg nigdy nie wyrażał swych opinii przed przeczytaniem ostatniego numeru dziennika "Freiheit". Dziennik ten wspomina znany pisarz amerykański Irving Howe: ' ...komunistyczny dziennik w języku jidysz wychodzący od 1922 roku, który przez sześć czy siedem lat cieszył się udziałem literackich talentów.' (...) ."

Najistotniejsze jest to że autorzy mapy niezwykle trafnie przewidzieli, czy też zaplanowali przyszłość świata na dalsze pół wieku. Pomylili się, lub nie zrealizowali jedynie kilku punktów swojego planu - na przykład na omawianej mapie Iran i Finlandia zostały włączone do sowieckiego bloku jako "Iranian SSR" i "Finnish SSR". Wiedzieli oni dobrze, że utworzenie jednego ośrodka władzy dla całego globu było w latach czterdziestych marzeniem przedwczesnym, dlatego dążyli do przeistoczenia świata w wielkie zespoły ponadnarodowe (komunistyczne). Tak więc mapa „Nowego Światowego Ładu Moralnego" dzieli glob ziemski na kilka takich ponaddnarodowych całości - między innymi: panamerykańską, pansowiecką, panbrytyjską, paneuropejską i panafrykańską. Gwarantami "pokoju" (czy też raczej "żandarmami") w tym nowy świecie miały być przede wszystkim Stany Zjednoczone, Brytyjska Wspólnota Narodów i ZSRR, zaś pozostałe obszary globu miały zostać poddane demilitaryzacji. W celu utrzymania tego "nowego porządku" zaplanowano istnienie kilkunastu tzw. "Baz Pokoju" - "Peace-Security Bases" (czerwone i niebieskie trójkąty na mapie), w praktyce zapewne baz wojskowych, szczególnie licznie uwidocznionych na północnych obrzeżach kontynentu afrykańskiego.



http://www.ojceimatki.republika.pl/mono/teksty/nps/gomberga/Map5.jpg



Na zakończenie warto podkreślić, że jak pisze M.Poradowski - "nie chodzi nam tu jednak o to, w jakim stopniu plany polityczne Mapy Gomberga zostały zrealizowane, lecz o sam fakt istnienia owych planów, czyli fakt istnienia konspiracji politycznej i to na tak wielką, bo odnoszącą się prawie do całego świata skalę. Jest to więc dokument wyjątkowej wagi, który zaświadcza istnienie sekretnych ośrodków władzy politycznej, które posługują się publicznymi i znanymi instytucjami, jak obecnie Narody Zjednoczone, czy Unia Europejska itd ."

Literatura:
1. A.Gella - "Sprawy polskie w perspektywie światowej" - Londyn 1985.
2. M.Poradowski - "Nowy Porządek Świata" - Poznań 1994.