Razem z Luxsusem uznaliśmy, że taki "słowniczek" przyda się niedoświadczonym graczom .
Za wszelkie krytyczne uwagi na temat zawartości będziemy bardzo wdzięczni .
Enjoy it!

Ogólne
Ami(s)- Amerykanie;
Brit(s)- Brytyjczycy;
PE/PW- Panzer Elite/Panzerwaffe;
Wh, Wher- Wehrmacht;
HQ- Kwatera główna;
T1(2,3,4)- 1. (2.,3.,4.) budynek;
Abuse- Nadużycie;
AT- Antitank- przeciwpancerne;
Blob- poruszanie się wieloma jednostkami w tym samym miejscu;
Cap, Capować- Zajmować teren;
Camo- Kamuflaż;
CP- Comand Point - Punkt dowodzenia;
CPM- Click Per Minute- (Ilość) kliknięć na minutę;
Doc/Doctrine- Doktryna;
Drophack, D/H- Wyjście z gry z opóźnieniem w systemie mogące oszukać system przyznawania wygranych/przegranych;
GG- Good game- Dobra gra;
GJ-Good Job- Dobra robota;
GL- Good luck- Powodzenia;
GZ- Gratz- gratulacje;
HF- Have Fun- Baw się dobrze;
MP- Manpower- Siła ludzka;
Medbunker- Bunkier medyczny;
NP- No problem- Nie ma sprawy;
OF- Opposing Fronts- Pierwszy dodatek;
OP- 1. Overpowered- Przegięte;
2. Observation Post- struktura zabezpieczająca punkty;
Pop-cap- limit populacji;
Retreat- Wycofanie;
Spam- duża ilość jednostek danego typu;
UP- Underpowered- Za słabe;
Up- Ulepszenie;
Upgun- Ulepszenie głownego działa;
Simcity- Silne umocnienia;
Smurf- Gracz grający na innym profilu niż główny.
ToV- Drugi dodatek;
Vet(s), Wety- Doświadczenie;
VCoH, Vanilla CoH- podstawka CoH;
VP- Victory Point- Punkt zwycięstwa;
WP- Well played- Dobrze zagrane;
Zombie- Jednostki wychodzące z bunkra medycznego/ punktu medycznego;
Doktryny
AB/Para- Airborne/Powietrznodesantowa;
Armor- Pancerna;
Inf- Piechoty;
Blitz- Blitzkriegu;
Def- Obronna;
Terro- Terror;
Arty- Artyleryjska;
RSE, Eng- Inżynierowie;
SAS, mandos, red devils- Komandosi;
Luft- Luftwaffe;
TD- Niszczyciele czołgów;
SE- Spalona ziemia;
Budynki
Baracks- Koszary (T1);
WSC/Weapons Support Center- Wojskowe centrum wsparcia/Centrum Wsparcia Broni (T2);
Motor Pool- (T3);
Tank Depot- Baza Czołgów (T4);
Supply yard- Kwatermistrostwo;
Jednostki
Ogólne:
Flame(r)- Miotacz ognia;
MG- Machine Gun- Karabin maszynowy;
Mortar- Moździerz;
Snip/Sniper- Snajper;
Amerykanie:
AB/(Paras)- Spadochroniarze;
Calli-Calliope;
Engie(s)- Inżynierowie;
Howi(tzer)- Haubica;
M3/HT- Halftrack- transporter;
Persh- Czołg Pershing;
Quad- M3 z działkiem przeciwlotniczym;
Brytyjczycy:
Bren- Piechota z Brenem, Transporter Bren
Crom- Czołg Cromwell;
CT- Command Tank- Czołg dowodzenia;
Howi(tzer)- Haubica;
FF- Firefly- Sherman Firefly;
Lt- porucznik;
Roo(s)- Transporter kangur;
Tommies- podstawowa piechota;
PE:
AC- Armor Car- Samochód pancerny;
ATHT- Antitank Halftrack- Transporter przeciw pancerny;
Berge(r)- Tygrys remontowy;
Falls- Falshrimjaeger- Spadochroniarze/komandosi;
HT- Halftrack- Transporter;
Jaga- Jagdpanther;
Ketten, krad- Kettenkrad;
MuniHT/AmmoHT- Transporter Amunicyjny;
Murder/ Merder- Marder;
PIV/P4- Panzer IV;
(P)grens- Grenadierzy pancerni;
SC- Scout car- pojazd zwiadowczy;
Shwim- Shwimmwagen;
Wehrmacht:
Bike- Motocykl;
Grens, Grenki- Grenadierzy;
HT- Halftrack- Transporter;
KCH- Knight Cross Holders- Kawalerowie Krzyża Rycerskiego;
KT- Kingtiger- Tygrys królewski;
Noobwagen- Geschutzwagen;
Ost- Ostwind;
Pio(s), Pionki, Piony- Pionierzy;
PIV/P4- Panzer IV;
Volks- Volksgrenadierzy;
Stuka- Transporter ulepszony w artylerię rakietową;
Umiejętności
Ogólne:
Demo- Ładunek wybuchowy komandosów, saperów lub inżynierów;
Nades- Granaty;
Amerykanie:
SR- Strifing Run- Umiejętność z doktryny powietrznodesantowej;
Sticky- Bomby magnetyczne strzelców;
Brytyjczycy:
1. sec arty- Umiejętność oficerów do ostrzałów artylerii uzyskiwana w doktrynie artylerzystów;
Counter-arty- Kontrostrzał artyleryjski;
PE/ Panzerwaffe:
Bobby/Fire Trap- Pułapka zastawiana na punkt przez grenów, shwimmwagena lub kettenkrada;
Wehrmacht:
ftfl- for the fatherland- Za ojczyznę- Umiejętność z doktryny defensywnej;
FS- Firestorm- Ostrzał z doktryny terroru;

Edit zgodnie z radą Giwery.

Pistolet VIS

Projekt techniczny pistoletu powstał na przełomie 1930 i 1931r. przy współudziale Piotra Wilniewczyca (konstrukcja) i Jana Skrzypińskiego (technologia). Opis, rysunek i zastrzeżenia patentowe zgłoszono do Urzędu Patentowego w Warszawie 15 stycznia 1931 roku. Patent nr. 155567 na pistolet samoczynny został przyznany 08.02.1932 roku. Prototypowy egzemplarz wykonano w 1931 roku w Fabryce Karabinów w Warszawie. Składał się on z 48 elementów i otrzymał oznaczenie WiS wz.1931 (od pierwszych liter nazwisk twórców). Próby techniczne przeprowadzono w Centrum Badań Balistycznych w Zielince k. Warszawy. Oddano ponad 6.000 strzałów, które potwierdziły wysoką celność i niezawodność pistoletu. W ramach doskonalenia broni wykonano dalsze egzemplarze prototypowe, w których wprowadzono szereg poprawek konstrukcyjnych.

Bla bla bla

Proponowane zmiany wprowadzono w serii próbnej pistoletów, której produkcję uruchomiono na przełomie 1932 i 1933 r. w Fabryce Broni w Radomiu. Po kilka pistoletów z serii próbnej przekazano do dalszych badań 4, 21 i 72 pułkom piechoty, 6 pułkowi ułanów, 3 i 10 pułkom strzelców konnych oraz 5, 21 i 27 pułkom artylerii lekkiej. o zapoznaniu się z opiniami użytkowników, pistolet oznaczony ostatecznie VIS wz. 35 skierowano w 1936 r. do produkcji seryjnej w Fabryce Broni w Radomiu. Od 1936 r. VIS zaczął być wprowadzany do uzbrojenia jako broń osobista kadry zawodowej WP. Potrzeby armii określono na około 90.000 pistoletów.

Granat obronny wz.33 (zapalniki wz.31)
Granat zaczepny wz.33 (zapalniki wz.31)

Granat ręczny No. 73, Granat ręczny No. 74 - takie coś by nam się przydało. Ale to brytyjskie i z 1940 r.

Granatnik 46 mm wz.36 (Poprawiona wersja granatnika wz.30). Pytanie czy w ogóle granatniki nam potrzebne?

Pistolet maszynowy MORS wz.39
- w 1931 zakupiono pm-y Suomi
- "O wzroście zainteresowania bronią maszynową świadczy następujący fakt: w 1934 roku na cel badań wydano 9.354 zł, a w 1935 już 18.000 zł."
- w 1938 prototyp MORSa
- styczeń 1939 - MORS 3 (czyli właściwy)

Moździerz 81 mm wz.31

Armata dalekonośna - http://weu1918-1939.pl/ar..._155_wz_40.html

Armaty przeciwpancerne

Pierwsze próby uzyskania broni przeciwpancernej podejmowano jednak już w latach dwudziestych. Złożono m.in. zamówienie na cztery działa w zakładach "Pocisk" ale nie zostało ono zrealizowane do 1927 roku. Polska w latach 1928 - 31 prowadziła "nieśmiałe" próby z armatami przeciwpancernymi Driggsa, Beardmore'a, Boforsa, Ĺ kody a także działka piechoty wz.25 (opisano oddzielnie). Testowany sprzęt nie spełniał podstawowego założenia, tj. zwalczania broni pancernej na odległość 1000 m z możliwością penetracji pancerza 25 mm. Do prac nad armatą przeciwpancerną przystąpiły również zakłady starachowickie, które w 1934 roku wyprodukowały dwa działa 55mm.
Oprócz typowych dział do walki z bronią pancerną, prowadzone były też prace nad wykorzystaniem dział 75 mm do zwalczania czołgów. Na początku lat trzydziestych przeprowadzono liczne strzelania z armaty 75mm do czołgów pojedynczym działem oraz artylerią dywizyjną. Doświadczenia były prowadzone na poligonie toruńskim. Z tych doświadczeń wysunięto wnioski, że broń pancerna może być skutecznie zwalczana ogniem na wprost, a który najskuteczniejszy jest z odległości poniżej 1000 m (z 1500 m na 6 pocisków 1 w celu, przy 1000 m - na 3 pociski w 1 celu); największą liczbę trafień uzyskano z odległości od 400 do 500 m prawie wszystkie celne. Jednak nie można było wymagać, aby pełną rolę środka przeciwpancernego wzięły na siebie armaty polowe, przeznaczone do innych zadań.
Dopiero założenia modernizacyjne armii, niezwykle szybki rozwój broni pancernej u sąsiadów, schyłek życia Piłsudskiego i na koniec bezbronność armii polskiej na oddziały pancerne spowodowały przyśpieszenie prac już nie nad rodzimym wzorem, ale poszukiwaniem odpowiedniej licencji do zakupu. Wynikiem poszukiwań była decyzja KSUS o zakupie w 1935 roku licencji na produkcję armaty Bofors 37 mm.

C2P

Prace nad ciągnikiem C2P rozpoczęto w 1931 roku, w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernych. Zespołem kierowali inż. J. Łapuszewski oraz A. Schmidt. W założeniach miano na celu skonstruowanie lekkiego ciągnika artyleryjskiego, który miał oprzeć się o istniejące już podwozie tankietki TK-3 (prace się nieco opóźniły, gdyż ostatecznie przyjęto za wzór podwozie TKS).

Prototyp gotowy był w roku 1933, jednak produkcja rozpoczęła się dopiero w 1937 roku i trwała aż do wybuchu wojny. Takie opóźnienie wynikało bowiem z 2-letnich prób prototypów. Łącznie z taśmy fabrycznej zeszło 196 sztuk tego ciągnika. Wybuch wojny uniemożliwił realizację kolejnego zamówienia WP na 117 sztuk złożonego w 1939 roku. Z drugiej partii najprawdopodobniej nie zrealizowano żadnego pojazdu. C2P był bardzo udaną konstrukcją.

Moździerz 120 mm

Pierwsze próby opracowania cięższego moździerza miały miejsce w 1933 roku. Prace podjęto w IBMU, gdzie zbudowano egzemplarz modelowy moździerza 120 mm. Prace nad nową konstrukcją trwały także w kolejnym roku. Opracowano wstępne założenia, które zakładały osiągnięcie maksymalnej donośności w granicach 2.800 m oraz masę granatu 13,75 kg. Prace nad tym egzemplarzem zostały przerwane w 1935 roku z racji zaproponowania Polsce przez firmę Stockes-Brandt jej nowego wyrobu, moździerza 120 mm wz.34. Do transakcji oczywiście nie doszło.
Problem braku 120 mm moździerza powrócił znów w 1936 w związku z planem rozwoju i modernizacji sił zbrojnych. 14 stycznia 1936 roku, KSUS podjął uchwałę mająca na celu przestudiowanie zagadnienia ciężkiego moździerza dalekonośnego. Tym samym wznowiono prace nad przerwanym projektem z 1933 roku, przedefiniowano wymagania dla nowej broni m.in. donośność ustalono na 5.000 m. Projekt nowego moździerza powstawał według wytycznych Departamentu Uzbrojenia MSWojsk, przy współpracy ITU, projekt w wersji rysunkowej wykonały Zakłady Starachowickie.