Działanie: Amid kwasu walproinowego. Wykazuje działanie psychotropowe, uspokajające, stabilizuje nastrÓj, zapobiega nawrotom choroby afektywnej, także jako lek przeciwdrgawkowy zapobiega napadom padaczkowym. Maksymalne stężenie w surowicy krwi osiąga ok. 4 h po podaniu p.o. W 90% wiąże się białkami krwi. Jego głÓwnym metabolitem jest kwas walproinowy. t1/2 wynosi 8-15 h. Wydalanie walpromidu (w postaci niezmienionej i w postaci metabolitÓw) odbywa się przede wszystkim przez nerki. Przenika przez barierę krew-mÓzg.

Wskazania: Leczenie padaczki z objawami chorÓb psychicznych, profilaktycznie w chorobie afektywnej dwubiegunowej, zwłaszcza z częstymi nawrotami i nagłą zmianą faz, w maniach. Padaczka uogÓlniona, napady pierwotnie i wtÓrnie uogÓlnione, częściowe, toniczno-kloniczne, nieświadomości.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na walpromid, ostre zapalenie wątroby, rodzinna skłonność do polekowego zapalenia wątroby, przewlekła niewydolność wątroby, zaburzenia krzepnięcia krwi, uszkodzenie układu krwiotwÓrczego. Ostrożnie należy stosować u chorych w podeszłym wieku, w cukrzycy, chorobach nerek. W czasie długotrwałego stosowania walpromidu należy okresowo kontrolować czynność wątroby, trzustki oraz morfologię krwi z obrazem odsetkowym.

Interakcje: Walpromid zwiększa stężenie karbamazepiny i jej metabolitÓw, nasila działanie lekÓw psychotropowych, przeciwdepresyjnych, uspokajających, a także alkoholu. Osłabia działanie doustnych środkÓw antykoncepcyjnych. Może nasilić zaburzenia krzepnięcia krwi po doustnych lekach przeciwzakrzepowych i niesteroidowych lekach przeciwzapalnych. Stosowany rÓwnocześnie z solami litu nie wpływa istotnie na ich stężenie w surowicy krwi, natomiast podawanie walpromidu łącznie z barbituranami, a także innymi lekami hamującymi OUN, zwiększa możliwość wystąpienia senności i astenii.

Działanie niepożądane: Nadmierne uspokojenie, zmęczenie, senność, obniżenie nastroju, niekiedy zaburzenia świadomości, omamy, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, wzrost łaknienia), zmiany morfologii krwi obwodowej (małopłytkowość, zmniejszenie liczby leukocytÓw lub limfocytÓw), w czasie długotrwałego podawania mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby.

Ciąża i laktacja: Kategoria D. Nie zaleca się w pierwszych miesiącach ciąży i w okresie karmienia piersią. W razie potrzeby zaleca się monoterapię minimalną skuteczną dawką w dawkach podzielonych.

Uwagi: W trakcie stosowania leku nie należy prowadzić pojazdÓw, obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu, spożywać alkoholu. Nie należy nagle odstawiać leku.

Reniu...na temat małopłytkowości mało wiem a nie jestem lekarzem...wiem ,ze jest duzo przyczyn i schorzeń na bazie małopłytkowosci....duży temat..natomiast nadmiar kwasu moczowego w organizmie to zazwyczaj nieprawidłowa dieta długotrwale utzrymywana.....
Nadmiar kwasu mooczowego to dna (skaza moczanowa, podagra, artretyzm) jest chorobą przemiany materii, polega na nadmiernym wytwarzaniu w organizmie kwasu moczowego. Nadmiar kwasu odkłada się w postaci kryształków w stawach i tkankach okołostawowych. Charakterystyczne objawy choroby to: zaczerwienienie, obrzęk, rozgrzanie zajętego stawu i gwałtowne bóle w czasie napadów dny. Często zajętym stawem jest staw dużego palucha u nogi. W przebiegu choroby wytwarzają się tak zwane guzki dnawe (inaczej: guzki artretyczne) w stawach, ścięgnach, kaletkach maziowych lub w małżowinie usznej.
Istotą choroby jest zwiększone wytwarzanie kwasu moczowego ze składników żywnościowych zawierających puryny albo też(i) niedostateczne wydalanie kwasu moczowego z organizmu. Sprzyja to odkładaniu się (głównie w stawach) kryształków soli kwasu.

Dna jest typową chorobą cywilizacyjną, związaną ze sposobem odżywiania: dużo mięsa (zwłaszcza wieprzowiny), nadmiar potraw tłustych, bogatych w białko, nadmierne spożycie alkoholu i kawy. Obfita kolacja mocno zakrapiana alkoholem bardzo często kończy się ostrym atakiem artretyzmu. Dlatego dna bywa nazywana "chorobą bogaczy". Z drugiej strony czynnikiem wyzwalającym dnę mogą być także przesadne i źle przeprowadzone kuracje głodowe.
Wprawdzie dna jest schorzeniem nieuleczalnym, ale odpowiedni tryb życia i dieta, ewentualnie wspomaganie środkami farmakologicznymi, zwykłe umożliwiają uniknięcie napadów dny i powikłań.
W kontekście brzozy zaleca się picie soku z brzozu(dostępny w aptekach)...mozna tez samemu próbowac zbierac sok z nacietej kory, ale jest to długotrwała i wymagająca wysiłku "zabawa"