143. A. de Saint-Exupery, Twierdza
144. G. Sampson, Historia literatury angielskiej w zarysie
145. J. Saramago, Baltazar i Blimuda
146. E. Sarnacka-Mahooney, Amerykański peryskop. USA na prou nowej rewolucji
147. E. E. Schmitt, Oskar i pani Róża
148. H. Sienkiewicz, Nowele, t. I-III
149. H. Sienkiewicz, Ogniem i mieczem
150. H. Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski
151. H. Sienkiewicz, Potop
152. H. Sienkiewicz, Quo vadis
153. J. Słowacki, Anhelli
154. J. Słowacki, Dzieła, t. I-VI
155. J. Słowacki, Król-Duch. Rapsod I
156. J. Słowacki, Powieści poetyckie, BN I 47
157. Słownik niemiecko-polski, t. I-II
158. Słownik wyrazów obcych PWN
159. Sporne postaci polskiej literatury współczesnej: następne pokolenie
160. E. Stein, Światłość w ciemności, t. II – Wiedza Krzyża. Twierdza duchowa
161. L. Sterne, Life and Thoughts of Gentleman Tristram Shandy
162. L. Sterne, Życie i myśli jaśnie wielmożnego pana Tristrama Shandy
163. J. Strutyński, Gramatyka polska /ksero/
164. Gajusz Swetoniusz, Żywoty Cezarów
165. W. Szturc, Moje przestrzenie. Szkice o wrażliwości ludzkiej
166. W. Szturc, O obrotach sfer romantycznych
167. W. Szturc, Short History of Polish Literature. Part Two – from 1795 to the Present
168. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I-III
169. A. Tennyson, The Poems
170. H.D. Thoreau, Sztuka chodzenia
171. H.D. Thoreau, Walden (Biblioteka Gazety Wyborczej)
172. H.D. Thoreau, Walden (Rebis)
173. H.D. Thoreau, Życie bez zasad
174. L. Tołstoj, Wojna i pokój
175. M. Twain, Przygody Hucka
176. J. Verne, 20 000 mil podmorskiej żeglugi
177. J. Verne, Dzieci kapitana Granta
178. J. Verne, W 80 dni dookoła świata
179. H.G. Wells, Wehikuł czasu, BN II 216
180. W. Wencel, Wiersze zebrane
181. W. Whitman, Demokracja i personalizm
182. W. Whitman, Demokratyczne perspektywy
183. W. Whitman, Liryki najpiękniejsze
184. W. Whitman, The Complete Poems
185. W. Whitman, Kim ostatecznie jestem
186. S.I. Witkiewicz, Dramaty, t. I-II
187. A. Witkowska, R. Przybylski, Romantyzm
188. Z. Wójcik, Historia powszechna. Wiek XVI-XVII
189. T. Wroczyński, Literatura polska po 1939 roku
190. S. Wyspiański, Dramaty, t. I-II
191. J. Ziomek, Renesans
192. S. Żeromski, Syzyfowe prace
193. J. Życiński, Wartości w eterze

Ja nie jestem juz na US... ale tutaj tez maltretuja nas okropnie ta gramatyka. dlatego interesuje mnie podrecznik, ktory potrafi wyjasnic te wszystkie rzeczy. a strutynski jest straszny, niestety to wymysl naszego pana prof. istnieje jakas prostsza ksiazka?

Dot.: Filologia polska
  Cytat:
Napisane przez CinnaMoon No widzisz:)
Bardzo lubiłam poetykę, którą miałam zresztą na pierwszym roku i byłam bodajże jedyną osobą, która wszystkie prace pisemne zaliczyła na ocenę bardzo dobrą. Pomagałam koleżankom pisać prace semestralne zarówno z poezji jak i z prozy. Kategorie czasu, przestrzeni, bohatera, kompozycji, narracji - to bodajże moje ulubione tematy i przyznam, że pojmowałam je i chyba nadal pojmuję częściowo intuicyjnie. Jakby to było coś oczywistego, że w danym opowiadaniu taka a taka kompozycja ma takie a takie znaczenie. Czy też może mieć, wszystko w końcu jest kwestią interpretacji poprzedzonej analizą według jakiegoś wybranego klucza.

Pracę licencjacką i magisterską pisałam z literatury popularnej, tak więc dość nietypowo. I nie dość, że z popularnej, to jeszcze na dodatek wspierałam się metodologią z pogranicza antropologii, mitografii i semiotyki. Miało być o chronotopie właśnie, potem rozszerzyło się do problemów interpretacji tekstu kultury popularnej w świetle kompetencji odbiorcy. Świetna zabawa. Serio:)

A GHJP? Nie wiem, może ktoś uczył się z podręcznika Dubisza i Długosz-Kurczabowej? Same zajęcia, zwłaszcza w pierwszym semestrze były przyjemne i nie narzekałam na nie (ostatnie zajęcia w tygodniu), zresztą prowadząca miała na mój temat dobre zdanie, które... prysło przy zaliczeniu drugiego semestru. No cóż, zdarza się.
Specem od trzymania przy tablicy była za to pani od SCS. Jejku, naprawdę Cię podziwiam :eek: Ja byłam totalną nogą w sprawach kompozycji, bohaterów, czasu, przestrzeni, interpretacji itp. cudów... a narracja to już w ogóle masakra... Nic nie kumałam z tego, normalnie czarna magia :eek: My mieliśmy dość fajny podrecznik do historycznej, taki szary, autorstwa J. Strutyńskiego - bardzo zrozumiale facet pisze, podobnie było z opisową - też Strutyński (taki modrakowy podręcznik). Do opisówki mieliśmy też taki dwutomowy podręczniczek "Gramatyka wspolczesnego j. polskiego. Morfologia." (żółto - fioletowy podręcznik) pod red. R. Grzegorczykowej, ale to wszystko jest w nim tak zawile opisane... Strutyński zdecydowanie bardziej przystępnie wszystko omawia :ehem: . Ale coś w tym jest, bo u nas własnie te osoby, które byly dobre z poetyki hist. i opisowej i z wszelkich literatur, padały na gramatyce opisowej i historycznej... A takich osob było najwięcej, czasem czułam się jak jakiś alien :hahaha: , bo wiekszość rozumiała te dziwne kompozycje, narracje, monologi wewnętrzne, ludzie świetnie interpretowali poezję a ja nic, zero, siedziałam jak jakiś tuman :hahaha: Ale za to na gramatyce czułam się o wiele lepiej, bo rozumialam, o czym mowa (hihihi, cieszylam sie, że chociaż coś umiem). Pamiętam, jak kiedyś babka mnie zapytała o coś na poetyce ( a pytała normalnie, wzywala do odpowiedzi, przed każda poetyką mialam bóle brzucha z nerwów i siedzialam z dusza na ramieniu) , a ja odpowiedzialam po prostu, że "nie wiem"!!! Zrobila na mnie oczy i zapytala : " Jak to Pani nie wie????". A ja : " po prostu nie wiem!! Nie rozumiem o co tutaj chodzi!!" i dala mi spokój. No, ale teścik z poetyki (zaliczenie) zdalam na 4, babka się zdziwiła, bo sporo osób oblało. Kiedy czytala oceny z tego testu, zrobiła baaaaaaaaaardzo zdziwioną minę na moją 4 i powiedziala, że cieszy się, że osoby nieaktywne na zajęciach świetnie przygotowały się do testu :D Nie wiem, jak mi się to udało, na chlopski rozum sobie wytłumaczyłam wszystko, mialam notatki z ćwiczeń i łatwiej mi było to wszystko pojąć. A sama z siebie, bez notatek, na gorąco, w życiu bym tego nie zrozumiała... Ten teścik oblała prymuska poetykowa i babka była baaaaardzo zawiedziona i zdziwiona :ehem: i powiedziala: " Pani Julio, co się stało, ze pani nie zaliczyła??"... Ale były jaja :hahaha: Potem osoby, ktore nie zdały testu, poprawialy go USTNIE, więc byłam happy, że zdałam, bo chyba bym umarła ze strachu na poprawce ustnej :eek:

Zauważyłam na studiach taka prawidłowość: osoby dobre z gramatyki wypadaly lepiej na egz. pisemnych a osoby dobre z literatury - na ustnych... To było bardzo ciekawe zjawisko, coś w tym jest na pewno. Moja kumpelka, bardzo oczytana, super inetrpretowala wszystko, w ogole uwielbiala literaturę (podobnie, jak Ty), 2 razy oblała historyczną - pisemną. Na poprawce ustnej poszło jej lepiej i sama mówiła, że gdyby pierwszy termin był w formie ustnej, zdalaby na pewno... To ciekawe, naprawdę :ehem: