Leb die sekunde - da, da Miło mi, że ci się spodobało. Czasami lubię pisać opowiadania w tym stylu, takie dość luźne. Może to dlatego, że interesują mnie takie charaktery pokroju wykreowanego przeze mnie Tom'a. Nie wiem, po prostu tak już mam. Myślą, że są mistrzami gry, zabawy ludzkimi uczuciami, a tak naprawdę któregoś pięknego dnia mogą trafić na lepszego od nich gracza i wtedy z drapieżnika przemienią się w ofiarę. Kolej losu, życia zawsze trafi się silniejszy osobnik.

Incia - każdy jest na swój sposób dziwny. Ale myślę, że do takich opowiadań trzeba podchodzić z dystansem, to tylko fikcja literacka.

Pozdrawiam,
Chez.

Gra rpg z seriali. Jesli lubisz jakąs postać z serialu, albo jakąś Gwiazdę to zarejestruj sie i ją stwórz. Ta gra to świetna zabawa, a kto nie lubi wcielać się w swoich ulubieńców.Możesz być swoim ulubieńcem i kierować jego losem...
http://rpgseriale.mojeforum.net/index.php

lub forum o serialu OTH - polecamy także
http://elitatreehill.eev.pl/index.php

ps. te rpg nie są fantastyczne, ale kto powiedział, że dana aktorka czy aktor nie może żyć bez swych mocy czy innych niezwykłych zdolności

To może i ja się pochwalę jedną ze swoich gier. Rozegrałem niedawno bitwę z elfami na zasadch ligi. Miałem z rozpie bliżniaków z łukami w pancerzach, halbarada i 17 Rotnów (rozpy były na 650p.). Mój przeciwnik dysponował wysokimi elfami- giluś, kolesie w ciężkic pancerzach, z włóczniami, 13 łuczników i ent (spjusz dziwny i niemożliwy według ligi, co wiem, ale liczyła się zabawa). Graliśmy do ostatniego. W penym momencie giluś zaszarżował na bliżniaka i... odbił się, dostając rane, której nie wyleczył punktem Losu. Potem mu uciekałem przez trzy tury, by trochę rozstrzelać obstawę. Gdy doszło do kolejnej walki, bliźniak wygrał, a w rzucie na ranienie wyrzucił 3 szóstki. Ten rzut całkowicie mnie zaskoczył i zarazem ucieszył. Ogółem przegrałem, ale elfom zostało 5 wojowników na stole (z prawie 50).

Ps. To była moja pierwsza walka, w której wytaiłem bliźniaków. Na szczeście spisali sie idealnie .

Ps.2 Przemko odezwij się do mnie na gg- 7373939.

Ploteczki z Romantiki

Ruddy Rodriguez zapowiada swój ślub na koniec roku 2010, w Kolumbii. O sformalizowaniu związu aktorki z kolumbijskim torreadorem Juanem Rafaelem Restrepo mówiło się od dawna, potem temat zanikł, by znów się pojawić, przy okazji premiery kolumbijsko-wenezuelskiej telenoweli – Salvador de mujeres. Bohaterka grana przez Ruddy jest manipulatorką, która zarządza internetowym serwisem randkowo-erotycznym. „Czarne charaktery zawsze mają zapewniony show! A ja od lat nie grałam żadnego i świetnie się bawię, gdy wreszcie mam okazję wcielić się w jędzę” – mówi aktorka. Czy przygotowując się do roli korzystała z któregoś z randkowych serwisów dla dorosłych? „Nie, chyba bym umarła. Wiem, że istnieją takie serwisy, w których albo handluje się własnym ciałem, albo traktuje je jak przedmiot zabawy, ale mnie nigdy one nie ciekawiły. Dlatego też długo się wahałam, czy przyjąc tę rolę, bo bałam się, że nie będę umiała jej dobrze zagrać, ale wytłumaczono mi, że moja bohaterka po prostu zarządza tym biznesem jak każdym innym” – mówi Ruddy. Serial jest luźną adaptacją argentyńskiego scenariusza autorstwa Marceli Citterio i opowiada o losach byłego mistrza bokserskiego, który po załamaniu kariery staje się chłopakiem do towarzystwa dla bogatych kobiet. „To historia maczystowska” – przyznaje Ruddy; przyznaje też, że nakręciła kilka odważnych, półrozebranych scen. „Pewnie one będą najbardziej promowane. Ale zgodnie z zaleceniami nowego wenezuelskiego prawa dotyczącego mediów, widzowie w tym kraju ich nie zobaczą” – mówi Ruddy. Zapytana, czy pokazywanie się w bieliźnie nie zaszkodzi jej wizerunkowi jako osoby uduchowionej i oddanej pracy charytatywnej, aktorka odparła: „Moja prywatność nie ma nic wspólnego z pracą. Płacą mi za grę, płacz, pokazywanie emocji, których przecież tak naprawdę nie czuję. Rozbieranie się na ekranie dotyczy moich postaci, nie mnie”. W pierwszym odcinku telenoweli gościnnie wystąpiła Coraima Torres.

Ethernal Darkness - mroczny thriller psychologiczny(twój dziadek umiera w niewyjaśnionych okolicznościach, najprawdopodobniej częściowo zjedzony przez jakieś zwierzę, a potem odkrywasz magiczną księgę czarów, zrobioną z ludzkiej skóry, kości i oka, co w konsekwencji prowadzi Cię to zostania wiedźmą... No i jeszcze ten dziwny sen. W świecie tym musisz, studiując tę księgę i odnajdując jej fragmenty porozrzucane po całym domu, odpowiedzieć na pytanie, co stoi za śmiercią dziadka. W dodatku bohaterka nie wie do końca, co jest prawdziwe, a co nie - ma omamy. W grze znajduje się też nawiązanie do niekończącej się opowieści, bo na kartkach księgi poprzedni jej właściciele sporządzali notatki, więc fabuła rozgrywa się w różnych okresach historii, lecz główny wątek jest osadzony we współczesności).

Geist(nazwa się brzydko kojarzy) - Strzelanka; Zostajemy wykorzystani, jako królik doświadczalny, przez złą organizację, której celem istnienia jest uzyskanie władzy nad światem. Nasza dusza zostaje odseparowana od ciała. Niestety, eksperyment się nie powiódł, więc nie ukończyliśmy przymusowego "szkolenia", lecz wychodzimy w formie astralnej na wolność. Widzimy rzeczy normalnie niewidzialne, przechodzimy przez niektóre mury, detonujemy ładunki wybuchowe, rzucamy przedmiotami, bawimy się telefonami, itd. Przeżyliśmy, jako prawie jedyni z armii komandosów, która miała przeprowadzić dochodzenie w tej organizacji. Nasz kumpel(pracujący w wywiadzie) też przeżył, jednak jego losy są nieznane. W powłoce astralnej staramy się wypełnić naszą misję - dowiedzieć się, co się dzieje w tej korporacji, odzyskać swoje ciało, jak również uratować kolegę. Główne aspekty, to: przejmowanie kontroli nad przeciwnikiem, by wyelminować pozostałych, przejmowanie kontroli nad przeciwnikiem, by dostać się do innego miejsca/podsłuchać jakąś rozmowę, itd. Oczywiście mroczny klimat, dobry humor, a także doskonała faubła. W grze trzeba dodatkowo wysilić szare komórki.

Resident Evil 0 - chyba najlepiej wykonany Resident Evil. Zaczynamy zabawę w pociągu, który jakimś cudem zaczyna jechać z duża prędkością, mimo iż w środku nie ma śladów życia. Dużo ciężkich zagadek.

To są zdecydowanie najbardziej kultowe gry w kolekcji moich licencji.