ale właściwie myślę, ze troche przesadzacie z jakimiś przeprosinami, wstydem...
po to sa lekarze, którzy z założenia zdrowych pacjentów nie przyjmują.

Moja siostra poszła do okulisty z wadą -5 dioprtri (!!!) /ja mam -1,5 i z domu bez szkieł za chiny nie wyjde i czuje się jakbym była lekko ślepa / Miała wtedy 14 lat i na serio nie uważała że jej wzrok szwankuje. Jeśli się nigdy nie widziało dobrze przyjmuje się świat takim rozmazanym jakim jest i nie ma w tym nic dziwnego. Lekarka chwyciła się za głowę i dziwiła jak ona w ogole mogła funkcjonowac z taką wadą. A okazało się ze jakoś mogła. I co? Zrobiono okularki, teraz już nosi kontakty i cześć, nie sadze zeby kogoś to oburzało.

Tak samo z zębami. Ludzie boją się dentysty i ida jak coś boli.

To tak jakby ginekolog oburzał się na kobiete, ze nie była 4 lata na cytologii a ma chodzić co pół roku. Dziennie na oddziały trafiają ludzie z rozrośniętymi guzami złośliwymi, które rozwijały się bo pacjent bał się iść do lekarza, bo wiedział jaką diagnozę usłyszy.
W naszej naturze leży strach i to co powie lekarz i specjalnie się do niego nie udajemy. Zasada - bez diagnozy nie ma choroby - pozwala normalnie funkcjonować. Znam ludzi którzy wyniki badań "odbierali" parę miesiecy bo tak bali się otworzyć kartkę.

I przez to powstają zaniedbania - przez strach. I lekarze to też pewnie rozumieją. Nie sądze ze za to należy się słowo przepraszam - jakby wszyscy ludzie się regularnie badali, przestrzegali zaleceń lekarzy, prowadziwli zdrowy tryb życia, nie korzystali z używek, myli zęby 5 razy dziennie i w ogóle - gdyby z kadej działki medycyny przestrzegali zasad jakie ona wynacza, od zębów po płuca - to liczba lekarzy zmniejszyła by się do 1/4 i i tak by im się nudziło. Bo każda choroba ma swoje przyczyny i paląc świadomie narażamy się na raka, a nie myjąc zębow po jedzeniu na próchnicę. Więc darujmy sobie przepraszanie - taka natura ludzka i przyznajmy, ze w 90% chorób pakujemy się sami i dobrowolnie.

Wstydzicie się szewca któremu przynosicie roztargane buty bez obcasa? Każdy ma swoje zeby i jego sprawa jak sobie o nie dba. A dentysta ma je naprawiać - a nie dumac nad tym dlaczego pacjent tak się zaniedbał - to stomatolog, a nie ksiądz.

Sytuacja finansowa zmusiła mnie kiedyś do dorabiania - i zrobiłam kurs manicure i pedicure, generalnie chodziło o leczenie stóp - odcisków, modzeli, diagnozowania grzybicy i wycinania wszelkich dziwnych rzeczy tworzących się na stopach.
I wtedy zobaczyłam co polki mają pod butem - koszmar. Czasem nóżki były nawet nieumyte, a jednak trzeba pracować. Powrastane paznokcie, tu rana , tu odcisk, tu schodzi 3 skalpel, bo tyle jest do zrobienia a końca nie widać. I mimo ze pierwsze razy było mi cieżko, potem nawet najbardziej zaniedbane stopy traktowałam mechaniczne. mało mnie obchodziło czemu ktoś ma nieleczoną grzybicę albo 20 odcisków, a spod paznokci leje się ropa.

Jeśli dentysta czuje się oburzony stanem zębów - to chyba tez coś jest nie tak.