" />
">Dwaj kumple spotykają się w barze:
- Słyszałeś najnowsze wieści? Staszek nie żyje!
- Mój Boże! A co mu się stało?
- Przejeżdżał tą drogą obok mojego domu, nie zahamował
właściwie i uderzył w mur.
Samochodem trzepnęło, Staszek wyleciał przez szyberdach,
zrobił dwa salta w powietrzu i rozbijając szybę wpadł
do mojej sypialni na piętrze...
- Rany, jaka okropna śmierć...
- Ależ skąd, nie zabił się! Wylądował w mojej sypialni
i leżał taki zakrwawiony w potłuczonym szkle.
Wtedy zauważył dużą, starą, zabytkową szafę,
która stała w pokoju. Sięgnął w górę i chwycił za nią
próbując wstać. I masz! Masywna szafa przewróciła się
na niego i przygniotła go!
- Psiakrew, strasznie zginął...
- Nie, nie, utrzymał się przy życiu. Jakimś cudem zdołał
wydostać się i podpełznąć do poręczy.
Próbował się na niej podciągnąć, ale podjego ciężarem
poręcz złamała się i spadł z piętra prosto
na szklany stolik!
- O żesz w mordę! Straszny sposób by odejść z tego świata...
- No co ty, to go nie zabiło. Spadł tuż obok kuchni.
Wpełza do środka, próbuje podciągnąć się na kuchence,
ale zahaczył o duży garnek z gotującą się wodą,
i chlust! Człowieku, cały wrzątek wylądował na nim
i popalił mu prawie całą skórę.
- O rany! Okropne tak umrzeć...
- Nie, nie, teraz też przeżył! Leżał tak na ziemi,
poparzony wrzątkiem, gdy zauważył telefon.
Próbował sięgnąć słuchawkę by wezwać pomoc,
ale zamiast tego wyrwał gniazdko elektryczne ze ściany.
W połączeniu z wodą wyszła mieszanka piorunująca,
potężna dawka woltów strzeliła przez niego
i facet padł porażony prądem...
- Cholera! Diabelnie przerażająca śmierć.
- Ależ nie, wcale wtedy nie zginął...
- To, jak właściwie umarł?
- Zastrzeliłem go.
- Zastrzeliłeś go?
- Człowieku, przecież on rozpierdoliłby mi całą chałupę!


A jaki z tego morał? :
Żywotne te Nocarzyki są,oj żywotne Niekiedy trzeba im pomóc odejść z tego świata Nie żebym się opowiadał za którąś ze stron,ale.. No,bo przecież ja Winorośl jestem!

Ale renegacka

Ku swojej lekkiej konsternacji Saura nie znalazÂła nigdzie ani Niary ani Meridiona. Zapewne wyszli dokÂądÂś o Âświcie. PrzypomniaÂła sobie, Âże Niara planowaÂła pozaÂłatwiaĂŚ jeszcze parĂż spraw przed wyjazdem. Przez parĂż chwil snuÂła siĂż po salonie, zastanawiajÂąc, czym siĂż zaj±ĂŚ. O wróceniu do ÂłóÂżka nie byÂło mowy. Wreszcie zdecydowaÂła.

To nie byÂło nic wielkiego, ale dziewczyna uznaÂła, Âże w ten sposób  zdoÂła odwdziĂżczyĂŚ siĂż Niarze za goÂścinĂż. ObrzuciÂła masywny stóÂł  z jasnego drewna peÂłnym satysfakcji spojrzeniem. Przygotowane przez niÂą Âśniadanie mogÂłoby wydawaĂŚ siĂż do¶ĂŚ skromne, jednak Saura nigdy nie byÂła zwolenniczkÂą obfitych porannych posiÂłków. UwaÂżaÂła, ze Âśniadanie powinno byĂŚ lekkie i poÂżywne a zarazem wprawiaĂŚ ludzi w dobry nastrój co najmniej do obiadu. JeÂśli zaÂś któryÂś z  towarzyszy naprawdĂż miaÂłby ochotĂż na coÂś bardziej wykwintnego, musiaÂłby zwróciĂŚ siĂż do Niary. Elfka nie poznaÂła jeszcze tego domu na tyle, Âżeby wiedzieĂŚ gdzie przechowywane sÂą  niektóre rzeczy. A grzebaĂŚ po schowkach nie zamierzaÂła.

Póki co zorganizowaÂła to co mogÂła. MiaÂła tyle szczÿœcia, Âże bĂżdÂąc na parterze wyjrzaÂła przez okno i dojrzaÂła nadjeÂżdÂżajÂącego swoim wózkiem piekarza, który miaÂł zwyczaj osobiÂście dostarczaĂŚ wypieki najbogatszym obywatelom Ekradonu. O dziwo chĂżtnie sprzedaÂł nieco pieczywa Saurze kiedy ta stanÿ³a w progu domu. Teraz zapach ÂświeÂżego chleba, bagietek i kilku maÂślanych buÂłek mieszaÂł siĂż z aromatem parzonej herbaty. Na stole staÂły równieÂż dobry dodatek do bagietki czyli konfitury. Saurze udaÂło siĂż teÂż znale¼ĂŚ trochĂż sera i kawaÂłek wĂżdliny. Nieco z boku postawiÂła zaÂś  maÂły koszyk z jabÂłkami. Sztuce i talerze ustawiÂła ze swojÂą iÂście elfickÂą estetykÂą. DziĂżki przygotowanej wczeÂśniej ciepÂłej wodzie, nie bĂżdÂą mieli po Âśniadaniu problemów z szybkim uwiniĂżciem siĂż z ich umyciem.
PrzyglÂądajÂąc siĂż swojemu dzieÂłu, Saura lada chwila spodziewaÂła siĂż nadejÂścia pozostaÂłej trójki.

Promienie sÂłoĂąca wpadÂły przez okno rozÂświetlajÂąc powierzchnie rondli i patelni. ZapowiadaÂł siĂż kolejny ciepÂły dzieĂą. Pogoda okazaÂła siĂż nadzwyczaj Âłaskawa dla Âświata.

" />Drodzy Spokrewnieni i Przebudzeni

Zapraszam do swojej rezydencji na kolejne spotkanie naszych dwóch społeczności. Po raz kolejny staniemy do walki o nasze miasto i to ja będę gospodarzem. Proszę więc o przybycie w wyznaczonym dniu punktualnie godzinne po zachodzie słońca. Prosimy też ze względów bezpieczeństwa nie przynosić ze sobą broni żadnego rodzaju. Goście będą sprawdzani przy wejściu.


Opis Posiadłości
Na porośniętym starym parkiem wzgórzu jakieś dwieście lat temu wzniesiono rezydencję jednej z nowo-orleańskich familii. Mniejsza o jej dość niejasną historię, przetykaną dramatycznymi i nieraz krwawymi momentami, a skupmy się na jego wyglądzie dzisiejszym.
Ceglana elewacja domostwa, wyróżnia się na tle parku, wygląda na zadbaną, choć na pierwszy rzut oka widać, że dom nie należy do najnowszych. Otacza go z jednej strony dość obszerny taras i przylegająca do budynku postawiona tu na skutek panującej ówcześnie mody szklana palmiarnia. Jednak by dotrzeć pod sam dom, trzeba pokonać dość kręte i długie schody z jasnego piaskowca, wspinające się po zboczu wzgórza. Z tego samego materiału wykonane są również inne wykończenia na zewnątrz domu.
Wnętrze, utrzymane jest w zielonej kolorystyce z licznymi złotymi ornamentami. Na parterze pierwszy wita nas obszerny holl w którym oprócz drzwi na prawo i lewo, znajdują się szerokie wystawne schody prowadzące na wyższe piętro, zaś za schodami znajdują się trzecie drzwi. Zacznijmy więc kolejno od lewej strony. W tym skrzydle znajdziemy salon, który mimo utrzymania swojej funkcji stał się Średnią Biblioteką. Wszelkie bowiem ściany tego wysokiego na 3 metry pomieszczenia obstawione są masywnymi regałami z licznymi księgami, (nie są to może, żadne niezwykle książki, ale kilka rzadkich można utrafić). Środek salonu, to stół, dwie kanapy i kilka foteli, w których z powodzeniem można się zapaść. Z tego pomieszczenia przejść możemy do mniejszego saloniku w którym oprócz kominka, kolejnych foteli i kilku skór i licznych portretów na ścianach nie ma nic więcej. Drzwi pod schodami prowadzą nas do dwóch niewielkich pokojów gościnnych, tylnich drzwi oraz kolejnych schodów, tym razem prowadzących na dół. Prawe skrzydło domu, to obszerna jadalnia ze stołem na dobre 30 osób, kuchnia, pokoje służby oraz przejście do palmiarni.
Piętro wyższe. Na początku znajdujemy się na galerii z której widać holl, a na jej zielonych ścianach znajdują się liczne mapy, zarówno z różnych miejsc jak i okresów. Na przeciwko schodów położone są ogromne drzwi do Sali Reprezentacyjnej. To największe pomieszczenie w tym budynku, nazywane również Duża Biblioteką. Całe jej ściany zapełnione są wysokimi na 4,5 m regałami z ogromną wręcz liczbą bardziej lub mniej cennych ksiąg. Przy regałach znajdują się stoliki z fotelami, a przy przeciwległej do drzwi ścianie znajduje się fotel gospodarza, a za nim schody na górę.

" />Dwaj kumple spotykają się w barze:
- Słyszałeś najnowsze wieści? Staszek nie żyje!
- Mój Boże! A co mu się stało?
- Przejeżdżał tą drogą obok mojego domu, nie zahamował
właściwie i uderzył w mur.
Samochodem trzepnęło, Staszek wyleciał przez szyberdach,
zrobił dwa salta w powietrzu i rozbijając szybę wpadł
do mojej sypialni na piętrze...
- Rany, jaka okropna śmierć...
- Ależ skąd, nie zabił się! Wylądował w mojej sypialni
i leżał taki zakrwawiony w potłuczonym szkle.
Wtedy zauważył dużą, starą, zabytkową szafę,
która stała w pokoju. Sięgnął w górę i chwycił za nią
próbując wstać. I masz! Masywna szafa przewróciła się
na niego i przygniotła go!
- Psiakrew, strasznie zginął...
- Nie, nie, utrzymał się przy życiu. Jakimś cudem zdołał
wydostać się i podpełznąć do poręczy.
Próbował się na niej podciągnąć, ale podjego ciężarem
poręcz złamała się i spadł z piętra prosto
na szklany stolik!
- O żesz w mordę! Straszny sposób by odejść z tego świata...
- No co ty, to go nie zabiło. Spadł tuż obok kuchni.
Wpełza do środka, próbuje podciągnąć się na kuchence,
ale zahaczył o duży garnek z gotującą się wodą,
i chlust! Człowieku, cały wrzątek wylądował na nim
i popalił mu prawie całą skórę.
- O rany! Okropne tak umrzeć...
- Nie, nie, teraz też przeżył! Leżał tak na ziemi,
poparzony wrzątkiem, gdy zauważył telefon.
Próbował sięgnąć słuchawkę by wezwać pomoc,
ale zamiast tego wyrwał gniazdko elektryczne ze ściany.
W połączeniu z wodą wyszła mieszanka piorunująca,
potężna dawka woltów strzeliła przez niego
i facet padł porażony prądem...
- Cholera! Diabelnie przerażająca śmierć.
- Ależ nie, wcale wtedy nie zginął...
- To, jak właściwie umarł?
- Zastrzeliłem go.
- Zastrzeliłeś go?
- Człowieku, przecież on rozpierdoliłby mi całą chałupę!

**********************

Wkurzony student do drugiego studenta:
- Jak jutro dziekan nie odszczeka swoich słów to wypie..alam z uczelni.
-Ty a co on ci takiego powiedział?
--,że wypierd...alam z uczelni.

**********************

Małżeństwo z dwudziestoletnim stażem, żona krząta się w
kuchni, mąż coś naprawia. W pewnej chwili mąż woła:
- Stara! Chodź na chwilę.
- Co?
- Potrzymaj ten drucik.
Żona posłusznie chwyta kabelek, po czym pyta:
- I co?
- Nic, widocznie faza jest w tym drugim...

***********************

Jedzie Ziobro samochodem i potrącił 2 pieszych na przejściu.
Przychodzi do sędziego i się pyta, co z tym zrobimy?
Sędzia sie zastanowił i odpowiada:
Myślę, że ten, który głową rozbił przednią szybę może dostać 5 lat za
próbę włamania, a ten drugi, co odleciał w krzaki - 8 lat za
próbę ucieczki.

*************************

Rozmawiają owoce egzotyczne.
- Jestem kiwi. Co każdego ożywi!
- Jestem cytryna. Lubi mnie cała rodzina!
- Jestem marakuja. @#$%&, nie wiem co powiedzieć...

*************************
( ten jest stary, ale to moj ulubiony )
Poszedl facet do lasu. Tak lazil i lazil, ze w końcu zabladzil. Chodzi
wiec
po lesie i krzyczy. W pewnym momencie cos go szturcha z tylu w ramie.
Odwraca glowe, patrzy, a tu stoi wielki niedzwiedz, rozespany, wkurwiony,
piana z pyska mu leci i mówi :
- Co tu robisz?
- Zgubilem sie - odpowiada facet
- Ale czego sie @#$%& tak drzesz? - pyta znowu wsciekly niedzwiedz
- Bo moze ktos uslyszy i mi pomoze. - mówi gosc
- No to @#$%& ja uslyszalem. Pomoglo ci?

****************************

Muhammed był znanym ekspertem od dywanów. Jego przyjaciel poprosil go
raz, aby mu wycenił starożytne dywany w jego sklepie. Za każdy dywan
będzie fundował Muhammedowi wódkę. Muhammed dotyka pierwszego dywanu,
zamyka oczy i mówi:
- Perski, XVI wiek, 4000 dolarów - po czym wypija wódke.
Dotyka drugiego dywanu:
- Syjamski, rzadki okaz, V wiek, 12000 dolarów...
Na drugi dzień budzi się Muhammed w domu - cały poobijany, z
podpuchniętym okiem i pyta żony:
- Kochanie, co się wczoraj ze mną stało?
Na to żona:
- To, że wczoraj wróciłeś do domu pijany jak wieprz - w porządku; to, że
zapaskudziłeś cały przedpokój - w porządku; to, że załatwiłeś się do
umywalki - jeszcze ok; ale kiedy się koło mnie położyłeś, dotknąłeś
moich pośladków i wymamrotałeś "stara mata kokosowa, 5 centów" - tego
już nie wytrzymałam...

***************************


- Mamo, zobacz jaki jestem silny! Jak tata! Też złamałem widelec!
- Kurrrwa, następny debil rośnie...

*************************

Spotyka pająk pająka.
>>> - Cze, co robisz?
>>> - Gram w motylki
>>> - Skąd masz?
>>> - A, ściągnąłem sobie z sieci...

**************************

D.